40 «Харахтары кӧрбезін тіп, чӱректері сизінмезін тіп, Худай пу чонның харахтарын чабысхан, чӱректерін, тізең, тас чіли, хатырыбысхан. „Имненіп аларға Минзер айланмазыннар тіп, піди иткем“, – тіпче Худай».
Олардаңар сағыссырабаңар. Олар харах чохтарның харах чох пастыхтары. Харах чох кізі харах чоғох кізіні апарчатса, олар ікізінең оймахха тӱс парарлар.
пос хараанаң кӧріп тее, кӧрбезіннер, пос хулаанаң истіп тее, оңарбазыннар. Андада олар пыросын полбастар, чазыхтары даа позыдылбас.
Чӱректері тас осхастаңар, олар Иисус пис халасты анҷа кізее ӱлеен хайхасты даа оңар полбааннар.
«Худай Худы Минде, Ол Мині, чох кізілерге Чахсы Хабарны искірер ӱчӱн, таллап алған. Уйан чӱректіглерні имнебізер ӱчӱн, пиктегдегілернің позып аларларын паза харах чохтығларның кӧр поларларын искірер ӱчӱн, пазындыртчатханнарны осхырар ӱчӱн,
Иисус піди нандырған: – Сірерге Худай хан-чирінің чазыттарын пілерге пирілген, пасхаларына, тізең, кип-чоохтар ла пирілген. Аннаңар олар, кӧрзе дее, кӧрбинчелер, иссе дее, піл полбинчалар.
Ноға олар киртін полбааннар? Исаий анзын мының алнындох чоохтаан полған:
Кӧрбинчеткеннер кӧрзіннер, кӧрчеткеннері, тізең, кӧрбезіннер тіп, мына мындағ чарғынаң чарғылирға чир-чалбахха килгем, – теен Иисус. –
Павелнең Варнава, тигіриб чонына ӱдестіртіп алып, Финикий паза Самар чирлерінҷе ирткеннер, андағы чонға иудей ниместернің Худайға киртін сыхханнарынаңар чоохтап, прай киртінчеткеннерні уғаа тың ӧріндіргеннер.
«Пу чонзар парып, чоохтап пир: хулахнаң истіп, піл полбассар, харахнаң кӧріп, кӧр таппассар.
Чазыхтарың тасталзын тіп, пыросыныңар паза Худайзар айланыңар.
Ол оңдайнаң Худай, хынза, кізее ӧлҷей пирче, хынмаза, тізең, аны ӧчес ит салча.