44 Ӱреен кізі хуюдаң сых килген. Азах-холлары ӱреен кізіні орааҷаң сӱбӱректернең сарыл парған полғаннар, сырайы, тізең, платнаң чаба палғалған полған. Иисус кізілерге теен: – Систібізіңер аны, парзын.
Иисус оларны, пу нимедеңер пірдеезі пілбезін тіп, хатығлаан паза хызыҷахты азырап саларға чахаан.
Паза пірсі, кір киліп, чоохтанған: «Ээзім! Мына синің кӱмӱс ахчаң. Мин аны, сӱбӱрекке ораап, хайраллаам.
Ӧліг оол, тур киліп, одырыбызып, чоохтан сыххан, Иисус, тізең, аны іҷезіне айландыр пирген.
Пабамнаң Мин – пірбіс.
Тасты хыйа алыңар, – чоохтанған Иисус. – Хан-пигім, ол тӧртінҷі кӱні хуюда, чыстан таа парған полар, – теен ӱреен кізінің пиҷезі Марфа. –
Аны чоохтап, Иисус ӧтіг табыснаң хығырған: – Лазарь! Сых пеер!
Анаң олар, иудейлер кибірі хоостыра, Иисустың сӧӧгін хайахнаң сӱртілген иснең ораабысханнар.
мӧкейіп, істінзер пахлабызып, чатчатхан кӧр салған, че хуюзар кірбеен.
Истернің аразында Аның пазына палғалған плат чох полған, ол оортах алынҷа тӱріл парған чатчатхан.
Хайди Пабазы ӧліглерге, тірілдіріп, чуртас пирче, Оолғы даа, кемге пирерге хынза, ағаа чуртас пирче.
Сынны сірерге чоохтапчам, ӧліглернің Худай Оолғының ӱнін исчең, паза, аны истіп, тіріл килҷең тус чағдап одыр, ол чит тее килді полар.
Ол пістің пазындыртхан иді-ханыбысты Позының сабланыстығ иді-ханына тӧӧй ит салар. Ол, Позының кӱзінең аны идіп, прай нимені холға кирче нооза.
Мин тірігбін! Мин ӧліг полғам, амды, тізең, хаҷан даа тірігбін. Аминь. Минде чир тӱбінің паза ӧлімнің клӱстері пар.