51 Аннаң андар хосхан: – Сынны чоохтапчам сірерге, пу тустаң сығара тигірнің азылчатханын паза Худай ангеллерінің, Кізі Оолғынзар тӱзіп, нандыра тигірзер ӧӧрлепчеткеннерін кӧрерзер.
Хаҷан Кізі Оолғы Позының сабланызында паза Аннаң хада прай ах-арығ ангеллері чиде салзалар, андада Ол Позының сабланыстығ ӱлгӱ сіреезіне одырыбызар.
Итсе-де, Кізі Оолғы Аннаңар Худай Пічиинде пазылған хоостыра ӧл парар, че хыйал Кізі Оолғын сатчатхан кізее! Ол кізее тӧрібеске артых поларҷых.
Иисус, кіреске тӱзіп, суғдаң сыххандох, тигір Ағаа азыл парған, олох туста Иоанн Худай Худы Иисуссар тахырах хус чіли тӱзіп, Ағаа одырыбысханын кӧр салған.
Мынзын истіп, сайтан Аны тастап парыбысхан, сах андох ангеллер, киліп, Иисусха полысханнар.
Андада Иисус ағаа піди тіпче: – Тӱлгӱлернің іннері пар, тигірдегі хустарның – уйалары, че Кізі Оолғының, пазын хыйын салып, тынанып алҷаң орны чоғыл.
Кізі Оолғының пу чирде чазыхтарны позыдар ӱлгӱзі пар, сірер анзын амох кӧріп аларзар. Анаң Ол чӱллері пос кізее теен: – Тур, тӧзегіңні алып алып, ибіңзер пар.
Суғдаң сыхчатханда, олох туста Ол тигір чарылчатханын паза Худай Худы, тахырах хус полып, Позынзар тӱсчеткенін кӧр салған.
Иисус нандырған: – Йа, Минмін. Сірер Кізі Оолғын Чайаачының оң саринда одырчатханын паза тигірдегі пулуттарҷа килчеткенін кӧрерзер.
Кинетін ангелнің хыринзар тигірнің сиріглері кӧп иде сыға салбинаң, Худайны сабландырып, хыйғы салғаннар: –
Кинетін оларның алнында Хан Худайның ангелі тура тӱскен, Хан Худайның сабланызы, тізең, оларға чайылған. Олар уғаа тың хорых парғаннар.
Тигірдең ангел Андар тӱс киліп, Аның кӧңнін тыытхан.
Мының соонаң Кізі Оолғы Илбек Худайның оң саринда одырар. –
Олар іди ниме пол парғанын піл полбин турчатханнарында, кинетін чылтырах кип-азахтығ ікі ирен алныларында тура тӱскен.
Прай чон кіреске тӱскен соонда, Иисус таа кіреске тӱскен. Ол пазырчатхан туста, тигір азыл парған, анаң
Мин, сині смоковница ағазының хыринда кӧргем тіп, чоохтаанымнаңар, син киртінчезің. Син аннаң даа артых ниме кӧрерзің, – нандырған Иисус.
Сынны сірерге чоохтапчам, хой хазаазынзар, ізіктең кірбин, сиденні азып кірчеткен кізі – оғыр паза тонағҷы, – тіпче Иисус. –
Иисус аннаң андар чоохтаан: – Сынны сірерге чоохтапчам, Мин хойларға ізік полчам.
Сынны сірерге чоохтапчам, нымысчы позының ээзінең улуғ нимес, ызылған кізі позын ысхан кізідең улуғ нимес.
Син Минің ӱчӱн ӧл тее парарҷыхсың ма? Сынны сағаа чоохтапчам, питук тапсаалаххаох, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған Иисус.
Сынны сірерге чоохтапчам, Мағаа киртінчеткен кізі Минің итчеткен киректерімні дее идер, Пабамзар парчатханымнаңар, аннаң даа кӧп идер.
Сынны сірерге чоохтапчам, сірер ылғап, сыхтирзар, чир-чалбах, тізең, ӧрінер. Сірер хомзынарзар, сірернің хомзынызыңар, тізең, ӧрініске айланар.
Ол кӱнде сірер Миннең пір дее ниме сурастырбассар. Сынны сірерге чоохтапчам, Минің ӱгренҷілерім полып, Пабамнаң ниме дее сурзаңар, аны сірерге пирер.
Сынны сағаа чоохтапчам, чиитте син позың, хурчанып алып, хайдар хынзаң, андар чӧрҷеңзің. Киріп парзаң, тізең, холларыңны сунарзың, сині пасха кізі, хурчап алып, син хынминчатхан чирзер апарар, – теен Иисус.
Сынны чоохтапчам сағаа, кем Худайдаң хатап тӧреен, ол ла Худай хан-чиріне чидер, – нандырған ағаа Иисус. –
Сынны чоохтапчам сағаа, кем суғдаң паза Хуттаң тӧреен, ол ла Худай хан-чирінзер кір полар, – нандырған Иисус. –
Иисус иудейлерге піди чоохтанған: – Сынны чоохтапчам сірерге, Оолғы Пабазының иткен киректерін кӧрбеен полза, Позы алынҷа пір дее ниме ит полбасчых. Пабазы итчеткен нимені Оолғы даа идедір.
Ол Кізі Оолғы полчатханнаңар, Пабазы Ағаа чарғы итчең ӱлгӱ пирген.
Иисус оларға нандырған: – Сынны сірерге чоохтапчам, сірер, Минің хайхастарымны піліп алған ӱчӱн нимес, че халас чіп, тосхан ӱчӱн, Мині тілепчезер.
Сынны сірерге чоохтапчам, тигірдең халасты сірерге Моисей пирбеен, че амды Минің Пабам сын халасты сірерге тигірдең пирче.
Сынны чоохтапчам сірерге, Мағаа киртінчеткен кізі мӧгі чуртастығ поладыр.
Иисус оларға чоохтаан: – Сынны чоохтапчам сірерге, Кізі Оолғының ит-сӧӧгін чібезер паза Аның ханын іспезер, сірер мӧгі чуртастығ полбассар.
Сынны чоохтапчам сірерге, чазых итчеткен полған на кізі, чазыхтың хулы полча, – нандырған Иисус. –
Сынны сірерге чоохтапчам, сӧзімні толдырчатхан кізі хаҷан даа ӧлбес.
Сынны сірерге чоохтапчам, Авраам тӧреелектӧк, «Мин Минмін» полғам, – нандырған Иисус.
Кӧрзе, тигір азыл килтір, андартын хайдағ-да иске тӧӧй ниме тӧрт пулиинаң палғалған чіли чирзер алдыра тӱсче.
теен: – Мына мин азыл парған тигірні паза Худайның оң саринда турчатхан Кізі Оолғын кӧрчем.
Оларны тоозылбас ӧлімге чарғылирлар паза Хан-пигінең Позынаң, Аның илбек сабланызынаң хыйа идерлер.
Ікінҷілес чох, пістің киртінізібістің илбек чазыды мындағ: Худай кізі ит-сӧӧгінде килген, Худай Худы Аны пір пырозы чох чарлаан. Ангеллер Аны кӧргеннер, Аннаңар чоннарға чоохталған. Тиксі-тилекейде Ағаа киртінгеннер. Худай сабланыснаң Аны ӧӧрлеткен.
Ангеллер Худайның нымысчылары ла. Олар арачылан халар кізілернің нымызына чӧрерге турғызыл парғаннар.
Адамның соондағы читінҷі уйазынаң сыххан Енох пу кізілердеңер піди ухаанҷылаан: «Тӱбен саннығ ах-арығ ангеллерінең хада Худай килер.
Тигірнің азылчатханын кӧр салғам. Мына ах ат! Ағаа мӱн салған кізінің ады-солазы Сын паза Ізестіг полған. Ол сын чарғылапча паза чаа апарча.
Анаң мин, ӧӧр харах тастап, тигірде азыл парған ізікті кӧр салғам, пырғы табызы осхас, алындох искен ӱн, тізең, мағаа теен: – Сых пеер, мин сағаа, мының соонаң ниме пол парарын кӧзіт пирербін.