5 Чарых харасхыда чарыпча, харасхы, тізең, аны пір дее чаап полбаан.
Чарытхыны, тамызып алып, ідіс алтына сухпинчалар, че ол турада кізілернің полғанына ла чарир иде кӧріндіре турадыр.
Сын Чарых чир ӱстӱнде полған, чир ӱстӱ Аннаң пастыра чайалған, че кізілер Аны таныбааннар.
Син оларға харахтарын ас пирерге кирексің: харасхыдаң чарыхсар, сайтан ӱлгӱзінең Худайзар айланар иде, Мағаа киртініп, чазыхтарынаң позып алар иде, паза Минің таллап алған кізілерімнің аразында орын алар иде».
Худайны пілерге сағыс тутпааннарынаңар, Худай оларны ардап парған сағыстарына пир салған – тӱӱлістіг нимелер идерге.
Тыннығ-сағыстығ кізі Худай Худынаң пирілчеткенні посха алынарға хынминча. Ол анзын алаахханға санапча. Аны Хут пастыра ла оңарарға чарирдаңар, оңар таа полбинча.