24 Килген кізілернің аразында фарисейлер полғаннар. –
Харах чох фарисей! Пастап айахнаң чірченің істін арығлап сал, андада аның тасты даа арығ полар.
Иисус іди чоохтанчатхан туста, Моисей Чахии пілігҷілерінең фарисейлер, Аның сӧстеріне хазалып, аймах-пасха нимелердеңер сурастырғлааннар.
Ахчаа хынаачы фарисейлер дее анзын прай искеннер, аннаңар олар Иисусха хатхырғаннар.
Че фарисейлернең Моисей Чахии пілігҷілері, Худай кӧңнін постарынаң хыйа идіп, Иоаннаң пастыра кіреске тӱзерінең тоғыр полғаннар.
Иоанн Исаий ухаанҷының пічиинде пазылған сӧстернең нандырған: – Мин хуу чазыда «Хан Худайға кӧні чол ит пиріңер!» тіп хысхырчатхан кізінің ӱні осхаспын.
Син, Мессий-Христос таа, Илия даа, ухаанҷы даа ниместе, ноға кізілерні кіреске тӱзірчезің? – тіп сурғаннар олар. –
Саддукейлер, ӧліг кізі тіріле чоғыл, ангеллер паза хуттар чох поладыр тіп санапчалар нооза, фарисейлер, тізең, ол прай ниме полча тіп чоохтапчалар.
Олар мині хаҷаннаңох сығара пілчелер, хынзалар, минің фарисей полып, пістің киртіністің кибірін хатығ тудып чуртааныма даа киречі поларлар.
