3 Анаң чалыннап кӧйчеткен от тіллері осхас нимелер чайылып, полған на кізее теңеннер.
Мин сірерні, Худайзар айланып, чазыхтарыңнаң хыйа полғаннарыңны таныхтап, суғда кіреске тӱзірчем, че соомҷа Килчеткені миннең улуғ. Мин Аның ӧдігін дее апарарға турыстығ нимеспін. Ол сірерні Худай Худынаң паза отнаң кіреске тӱзірер.
Че Иисус ағаа нандырған: – Сағам піди ползын. Худай пістең сағыпчатхан прай орта киректерні толдыр саларға кирекпіс. Андада Иоанн ідӧк чарат салған.
Олар, пос аразында чоохтазып ала, тееннер: – Ол, чолда піснең чоохтазып, Худай Пічиинеңер чарытчатханда, пістің чӱреебіс ачыбаан ма ни?
Ана ол кӱннерде Пётр, ӱгренҷілернің аразында турып алып, чоохтанған.
Крит паза Арав чиріндегілербіс; че піс истіпчебіс, хайди олар Худайның илбек киректерінеңер пістің тіллерібіснең чоохтанчалар!
Улуғ чил килчеткен осхас суум-саам тигірдең кинетін истіліп, тураа прай тол парған.
Прайларына Худай Худы тол парған, олар, тізең, Хут пиргенни аймах-пасха тіллернең чоохтас сыхханнар.
хайзына-да хайхастар идері, пасхазына ухаанҷылас, пасхазына хуттарны танып пілері, пасхазына аймах тіллер, пасхазына тіллерні чарыда чоохтиры пирілче.
Тіл – ол от-чалын. Ол чуртазыңны чох ит полар чабал нимее толынча. Тіл кӧйчеткен кӧлдең тамылчатханнаңар, аның прай нимені хырчатхан от-чалынға чуртазыңны ағыл полар кӱзі пар.
Мин Позымның ікі киречіме кӱс пирербін, олар, хара кӧгенек кизіп, 1260 кӱн ухаанҷылирлар.
Анаң мин, прай чир ӱстӱндегі кізілерге, полған на сӧӧкке, полған на тӧлге, полған на тілге, полған на чонға, хаҷан даа сын Чахсы Хабарны искірерге тіп, тигірҷе пӧзік учухчатхан пасхох ангелні кӧр салғам.