3 Алтын-кӱмӱстерің таттап парған. Сірер ізенген пайыңар, чалын чіли, иді-ханыңарны чіп салар. Сірер чыынған пайыңар чарғы кӱнінде сірердең тоғыр киречілир.
«Халғанҷы кӱннерде, тіпче Худай, Мин Позымның Худымны полғанына ла чай пирем. Сірернің оол-хыстарың ухаанҷылирлар; чиит ооллар кӧрінҷектер кӧрерлер; апсахтар тӱстер тӱзирлер.
Че ӧчес хылииң, аасхынмас чӱреең ӱчӱн, Худайның ӧкпезі чидер паза Аның орта чарғызы іле кӧзіділер кӱніне позың позыңа ол ӧкпені чыынып одырчазың.
Оларның сӧзі, чабал ағырығ чіли, алғым тарир. Именей паза Филит ағаа кӧзідім полчалар.
Иң пурнада мыны пілерге кирек. Тӱгенҷі кӱннерде сірерзер чабал хынығыстарына тартылчатхан кізілер килерлер. Олар, сірерні нимее салбин, сірерні сӧклеп,
Син кӧрген аңның он мӱӱзі чӧреечі ипчіні хырт кӧрер. Аны ӱредер, хуба чалаас артызар, аның ит-сӧӧгін, чіп, отта ӧртир.
Кемнің ады-солазы чуртас пічиинде пазылбаан полған, ол кӧйчеткен кӧлзер тастатхан.
Че хортыхтарға, киртініс чохтарға, чабал хылыхтығларға, кізі ӧдірчеткеннерге, оралысхахтарға, сыбырағҷыларға, сын нимес худайларға пазырчатханнарға паза прай чойларға кӧйчеткен сералығ кӧлде орын полар. Мынзы – ікінҷі ӧлім.