20 пілзін: чазыхтығ кізіні саба чолдаң хыйыстырып, аның худын ӧлімнең арачылап халар паза кӧп чазыхтарын чабызар.
Сынны сірерге чоохтапчам, Минің сӧзім исчеткен паза Мині ысхан Пабама киртінчеткен кізі, мӧгі чуртастығ полып, чарғы алнында турбин, ӧлімзер апарчатхан чолдаң хыйа сығып, аннаң андар чуртап одырар.
Арса, пір сӧӧк кізілерімнің чӱректерін кӱннеттіртіп, піреезін іди арачылап алҷаңмын ма?
Тилекей позының хыйғазынаң Худайны Аның хыйғазында піліп албааннаңар, Худай киртістіглерні «нимее чарабаан» ӱгредігдең арачылап халарға иткен нооза.
Кӱс-сағ чохтарнаң хости, оларны позымзар тартып алар ӱчӱн, ідӧк кӱс-саам чоғох полғам. Хай-піреелерін дее арачылап халар ӱчӱн прайзына прай ниме пол пиргем.
Позыңны паза ӱгредииңні сына. Мин чоохтаан нимені сыбыра итчет. Іди итсең, позыңны даа, сині исчеткеннерні дее арачылап халарзың.
Мин, Павел, мыны позымның холымнаң пастым: мин тӧлирбін. Син мағаа чуртазыңнаң алымнығ полчатханыңны мин чоохтабиндаачам.
Хыҷаланыс, тізең, чазых пазап салып, аны тӧрітче. Чазых, тізең, кӱзіне кір парза, ӧлімні тӧрітче.
Аннаңар нинҷе пар чуртас похсағын, тооза чабалланысты хыйа идіп, сірерге пирілген сӧсті пазымнығ чӱрекнең алыныңар. Ол сірернің худыңарны арачылап полар.
Олар киртініп пазырзалар, Худай ағырығ кізіні, чазылдырыбызып, азахха турғыс салар. Ол кізінің иткен чазыхтары, тізең, позыдылар.
Харындастарым! Пірееңер сыннаң хыйыс парза, аны саба чолдаң осхырған кізі
Иң пастағызында удур-тӧдір матап хынызыңар. Хыныс кӧп чазыхты чаап парыбысча нооза.
Пастағы тірілісте чуртас алып алғаннары часкалығ паза ах-арығ поларлар. Ікінҷі ӧлім оларға пір дее ниме ит полбас. Андағлар Худайның паза Христостың абыстары поларлар паза Аннаң хада пір муң чыл ӱлгӱ тударлар.