12 Син, тізең, аны, мині чіли удурла, тыным ол нооза.
Худайға пазырчатса, тізең, піреезіне тарынған ползаңар, пурнада аның пырозын тастаңар. Андада Тигірдегі Пабаңар даа сірерге чазыхтарыңны позыдар.
Анаң, тыхтанып, ибінзер нан сыххан. Пабазы, оолғын ырахтынох кӧр салып, айап парған. Оолғынзар чӱгӱр киліп, хуҷахтап, охсанған.
Хайди Худай, Иисус Христосха киртінгеннерің ӱчӱн, сірернің чазыхтарыңны позытхан, сірер дее ідӧк удур-тӧдір паарсазыңар, айазыңар паза пыроларыңны тастас турыңар.
Тузында ол сағаа тузазы чох полған. Амды ол сағаа даа, мағаа даа тузалығ. Мин аны сағаа нандырчам.
Мин аны позымда тут халарға иткемӧк: синің орныңа мағаа, Чахсы Хабарның кинҷелеп салған кізізіне, хабассын тіп.
