2 Мин кӱстіг ангелні кӧр салғам. Ол хысхырып сурған: – Кем, пу таңмаларны суурып, пу пічікті азыбызарға турыстығ?
Анаң мин тигірдең тӱсчеткен уғаа кӱстіг ангелні кӧр салғам. Ол позы пулутнаң прай туу тартыл парған полған, аның пазының ӱстӱнде, тізең, тигір хуры чараан. Аның сырайы кӱн осхас, азахтары чалыннап кӧйчеткен ағас осхас полғаннар.
Пір кӱстіг ангел, улуғ теербен тазы синҷе тасты хаап, талайзар тастап, теен: – Мындағох кӱснең тасталар илбек Вавилон саар паза аны пірдеезі кӧр таппас.
Анаң мин ӱлгӱ сіреезінде одырчатхан Худайның оң холында ікі саринаң пазыл парған паза читі таңманаң чаба пазылған пічікті кӧр салғам.
Андада ах сағалларның пірсі мағаа теен: – Ылғаба! Кӧр, Иуданың сӧӧгіне кірчеткен Давидтің тӧлінең сыххан ала парыс чиңіс тутты. Аның, читі таңманы суурып, пу пічікті азар ӱлгӱзі пар.