2 Аннаңар, тигірдегі иб-чуртыбысха кіріп аларға сағынып, чидікпинчебіс нооза.
Олар ла нимес, піс тее, Хуттаң тун-сый алған кізілер, пос алынҷа чобал чӧрчебіс. Худайның палалары поларыбысты паза ит-ханыбыс чазыхтаң позирын сахтапчабыс.
Анзы даа, мынзы даа кӧңнімні тартча. Минің, пу ах-чарыхтаң парыбызып, Христоснаң хада поларым килче: анзы хай-хай артых нооза.
Хайран кізібін! Пу ӧлімніг ит-ханымнаң кем мині позыдыбысчаң полҷаң?
Мин сірерге чазыт ниме ас пирим: піс прайзыбыс ла ӧлбеспіс, че прайларыбыс алыс парарбыс.