3 Мин сын позым араңарда полбазам даа, худым сірернең хада полып, мин сірернің араңарда чӧрген чіли, андағ киректі иткен кізіні піди чарғылап салдым:
Мин тоғырхыларны ноға чарғылирға кирекпін? Сірер пос аразындағы кізілерні чарғылирға кирек нимессер бе?
Мин, Павел, сірернің араңарда полғанда, тідінмес, ырахтаң, тізең, сірерні хатығлаачы тіп тітірчеткен кізі, сірердең сурынчам. Христос чіли, амырнаң паза чахсынаң сірерге алданчам:
Ол кізі пілзін: піс пічіктерібісте, сӧстерібісте хайдағбыс, сын киректе дее андағохпыс.
Мин сірерде ікінҷізін полғанымда, чазых итчеткеннерге паза прай пасхаларына даа чоохтаан полғам, ам, сірернең хада ниместе, хатабох чоохтапчам: пазох килзем, сірерге айабаспын.
Мин пу позым сірернең хада полбазам даа, худым сірернең хада. Сірер орта тудынчатханыңарны паза Христосха пик киртінчеткеніңерні кӧріп, ӧрінчем.
Харындастар! Піс сірердең ӱр нимеске ӧкіс хала парғаныбыста – итсе, чӱреебісте піс сірернең хаҷан даа чарылыспаабыс – сірерні кӧрерібіс уғаа тың килчеткеннеңер, сірерзер айланарға кӱстенгебіс.