हुजुलीप्चे ङचे च्यामम् मुरी फ्यङ्टीबे य्हेत् गीचे चोले पङ्ज्यीम् क्रीङ्बल थ्येःज्यी, “अम्मइ! गत्ते लोङ्बे तम्! तलेपङ्सम् ल्हो-ल्हो बाकी स्वर्गदुत् सोम्चे तुरही र्हप्पे केत् थ्येःबतेङ् जम्बुलीङ्की म्हीमात नापनो अखम्बे य्हक्को दुख खस्ये मुब!”