39 येसुचे थेङ्यीमात सुङ्ज्यी, “होले थपङो! तलेपङ्सम् खल्चे ङइ मीन्री तेङेन्की लक् स्य्हेङ्ब थेचे ग्योन्-ग्योन्नो ङइ बीरोद् स्य्हेङ् अखम्।
युहन्नाचे येसुत पङ्ज्यी, “लोप्पोन्, म्ही गीःचे थेङ्की छेन्री म्हङ्मा ल्हब्टीबल ङ्यीमाचे म्रङ्ज्यी। ओसेम् थे ङ्य्हमा न्हङ्ल अय्हीन्बल तज्यीम् ङ्यीमाचे थेत होले थलोउ पङ्ज्यी।”
खल्चे ङ्य्हङ्की बीरोद् अस्य्हेङ्ज्यी थे ङ्य्हङ्लनो य्हीन्ब।
होत्तज्यीम् एङ्यीमाचे चु तम् गोखइ पङ्बे सेम् ङल मुब, पर्मेस्वर्की आत्मा ग्यम्से तम् पङ्बे म्ही खल्चेएनो “येसुत केम्लङ् फोःखइ” बी अपङ्, ओसेम् पबीत्र आत्माइ अगुवाइ यङ्बे म्हीचेकीनो, “येसुनो प्रभु य्हीन्ब” बी पङ्ब खम्ब।
तर ङ र्हङ्की ल्ही:त दुख पीन्ज्यीम् दुल्ब, अय्हीन् पङ्सम् ल्हो-ल्होत ज्यबे सम्तर् प्रचार् स्य्हेङ्ज्यीम् इनाम् यङ्बे बेलोरी र्हङ्नो अयोग्य तस्ये मुब।
ता तलेनो, मुल् तम्मी चु य्हीन्ब: देमेन्लेनो स्य्हेङ्लेनो, स्य्हेङ्ब र्हङ्लेकीनो स्य्हेङ्लेनो, खले लज्यीम् पङ्लेनो ख्रीस्ट्की प्रचार तखइ, चु तम्रीनो ङ तङ्ब। ओसेम् ङ तङ्स्यीनो टीस्ये मुब,