22 ओसेम् थेत सेत्पे लागीरी म्हङ्चे य्हम्चे य्हम्रीनो मेतेङ् यीरी इलाब। थेङ्चे खम्सम् ङ्यीमात दय स्य्हेङ्ज्यीम् थेत फेन्न लपीन्जेतो।”
ओसेम् येसुचे ग्योन्-ग्योन्नो थेइ या चुङ्ज्यीम् “एइ बीस्वास् खइ, एचे तले सङ्क लबल?” बी सुङ्ज्यी।
ओसेम् पङ्ज्यी, “प्रभु, ङइ जत दय स्य्हेङ्जेतो, थे स्ह स्यप्ज्यीम् य्हक्को दुख नाटीबल मुब, ओसेम् थे य्हमम् मेरी छ्योङ्ब, य्हमम् यीरी छ्योङ्ब।
येसुचे थेङ्य्हीत दय स्य्हेङ्जेत्ज्यीम् थेङ्य्हीइ मीः छुपीन्जेत्ज्यी। छुपीन्जेत्प साच्चेनो थेङ्य्हीकी मीः म्रङ्ब खम्ज्यीम् येसुइ लीप्चे ब्रज्यी।
हुजु बेलोरीनो पुन् स्यप्पे म्ही गीः थेङ्की ङोन्री खज्यीम् पुइ जुःज्यीम्, “प्रभु, थेङ्की थु मुसम् ङत फेन्न लजेत्प खम्ब” बी पङ्ज्यी।
ओसेम् हुजु कन म्ही ङ्य्ही थेङ् स्य्हुबे दीम्रीएनो खज्यी। ओसेम् येसुचे थेङ्य्हीत ङ्योत्जेत्ज्यी, “एङ्य्हीत ङचे मीः म्रङ्नलब खम्ब पङ्बे बीस्वास् मुब?” थेङ्य्हीचे पङ्ज्यी, “मुब, प्रभु।”
तर येसुचे थेत खअबुङ्नले सुङ्ज्यी, “दीम्री ङ्यीज्यीम् र्हङ्की म्हीमात परमप्रभुचे एत स्य्हेङ्जेत्पे दयतेङ् जम्म तम्मा स्येत्परी ङ्यीउ।”
ओसेम् येसुचे हुजु कोलइ अपत, “खेम य्हङ्स्ये चु कोलत चोले तबल?” बी ङ्योत्जेत्ज्यी। ओसेम् कोलइ अपचे पङ्ज्यी, “थे ज्यीद मुब य्हङ्स्येनो चोले तबल य्हीन्ब।
येसुचे थेत सुङ्ज्यी, “‘खम्सम्’ बी तले पङ्बल? बीस्वास् स्य्हेङ्बलत जम्मनो तब खम्ब।”
प्रभुचे हुजु अमकोलत म्रङ्मम् तीङ् छज्यीम् थेत चोले सुङ्ज्यी, “थक्राको!”