31 तर पत्रुसचे नासेन्लेनो, “अय्हीन्, ङ थेङ्तेङ् बक्च्य स्यीथोलेएनो स्यील, ङ थेङ्त अस्य्हे बी खेमेएनो पङ्स्ये अरे” बी पङ्ज्यी। ओसेम् ल्हो-ल्हो डबमाचेएनो होलेनो पङ्ज्यी।
तर ङत म्हीमाइ ङ्होन्सङ् स्वीकार अस्य्हेङ्बलमात ङचेएनो थेङ्यीमात ङइ स्वर्गइ अपइ ङ्होन्सङ् स्वीकार स्य्हेङ्स्ये अरे।
थेङ्यीमाचे “ङ्यीमाचे खम्ब” पङ्ज्यी। ओसेम् येसुचे थेङ्यीमात सुङ्ज्यी, “देमेन्नो ङ्चे नाथोबे दुख एङ्यीमाचेएनो नास्ये मुब। ओसेम् ङचे कीन्थोबे बप्तीस्मा एङ्यीमाचेएनो कीन्स्ये मुब।
येसुचे थेत सुङ्ज्यी, “ङ एत पङ्ब, न्हम्स्य्हो स्य्होरी नक व्हब ङ्य्हीख्यप् ङ्य्हब बीम ङोन्ग्यम् एचे ङत सोम्ख्यप् सम्म अस्य्हे पङ्स्ये मुब।”
हुजु लीप्चे येसुतेङ् थेङ्की डबमा गेत्समनी पङ्बे ग्लारी स्येजेत्ज्यी। ओसेम् थेङ्चे र्हङ्की डबमात, “ङ ङ्यीज्यीम् प्रार्थना बुत्नले अस्य्हेङ्गदे एङ्यीमा चुरीनो टीउ” बी सुङ्जेत्ज्यी।
तर म्हीमाचे केत् ङ्हच्छ्यङ् तेत्ज्यीम् क्रीङ्ज्यीम् पङ्ज्यी, “येसुत क्रुस्री च्योनोथोब!” चोलेनो थेङ्यीमा क्रीङ्ज्यीम् डाज्यी।
पत्रुसचे थेङ्त पङ्ज्यी, “प्रभु, ङ देरे थेङ्की लीप्चे तले खब अखम् स्यीम्? ङ थेङ्की लागीरी ङइ बुः पीन्ब खम्ब।”