34 हुजु लीप्चे ज्यीद सहर्की जम्मनो म्हीमा येसुत खतु लबरी खज्यी। ओसेम् थेङ्यीमाचे थेङ्त म्रङ्ब बीसेम् हुजु प्रदेस् ग्यम्चे थारीङ् स्येगो पङ्ज्यीम् फ्या लज्यी।
हुजु म्हङ् स्यप्पे म्ही ङ्य्हीचे क्रीङ्ज्यीम् चोले पङ्ज्यी, “ओ पर्मेस्वर्की ज, थेङ् ङ्यीमात ता लबरी ब्योन्खबल? थेङ् ङ्यीमात बेलो अतननो दुख न्हङ्बरी ब्योन्खबल य्हीन्ब?”
चु म्रङ्ज्यीम् सीमोन पत्रुसचे येसुइ स्य्हब्री पब्लु लज्यीम् पङ्ज्यी, “ओ प्रभु, ङ पापी म्ही य्हीन्ब, होत्तज्यीम् ङ ग्यम्से थारीङ् स्येःजेतो!”
येसुत म्रङ्ब बीसेम् थे क्राज्यीम् थेङ्की ङोन्री पब्लु लज्यीम् बङ्ले पङ्ज्यी, “ओ येसु, जम्मा न्हङ्री जोइ पर्मेस्वर्की ज! एचे ङतेङ् ता म्हइबल? ङ एत बीन्ती लब, ङत दुख थन्हङो!”
होत्तज्यीम् थेङ्यीमा खज्यीम् थेङ्य्हीतेङ् क्षमा र्हीत्ज्यी। ओसेम् जेल्चे तेत्ज्यीम्, “ङ्यीमाइ सहर् पीत्ज्यीम् स्येगो” बी फ्या लज्यी।