23 तर एइ मीः अछ्यर्बल मुसम् एइ ल्ही ल्हुङ्बनो म्हुन्दुङ् तस्ये मुब। ओसेम् एतेङ् मुबे य्हल् म्हुन्दुङ् तज्यी पङ्सम्, हुजु म्हुन्दुङ् झेन् गत्ते य्हक्को म्हुन्दुङ् तल!
ङतेङ् मुबे ङइ टङ ङचे खले पीन्गे म्हेन्ज्यी होले पीन्बे हक् ङत अरेउ स्यीम्? ङचे ल्हो-ल्होत दय स्य्हेङ्बल म्रङ्ज्यीम् ए तले स्हेर्बल?’”
“एइ मीः ल्हीकी बत्ती य्हीन्ब। एइ मीः ज्यब मुसम्, एइ ल्ही ल्हुङ्बनो य्हल् तस्ये मुब।
लोभ स्य्हेङ्ब, अज्यबे लक् स्य्हेङ्ब, ठग्तीब, छरा तब, स्हेर्ब, खीसइतीब, ‘ङ र्हङ्ब खलेएनो अरे’ पङ्ब ओसेम् अम्हेन्नले लक्मा स्य्हेङ्ब।
एइ मीः एइ ल्हीकी लागीरी मेतङ् य्हीन्ब। एइ मीः छ्यर्ब मुसम् एइ जम्मा ल्हीरी य्हल् तब। तर एइ मीः न्होङ्बल मुसम् एइ जम्मा ल्हीरी म्हुन्दुङ् तब।
येसुचे थेङ्यीमात सुङ्ज्यी, “एङ्यीमातमी म्हीचे गोअखम्बे पर्मेस्वर्की य्हुल्की तम् गोखम्बे ज्ञान् पीन्बल मुब। तर ल्हो-ल्होमातमी चु तम्मा पेतम्मारीनो स्येत्प। ‘होत्तज्यीम् थेङ्यीमाचे च्याबम् च्याब तर अम्रङ्। ओसेम् थ्येःबम् थ्येःब तर गोअखम्।’
थेङ्यीमा र्हङ्चे र्हङ्त बुद्दी मुबे म्ही पङ्ब, तर थेङ्यीमा मुर्ख तज्यी।
पर्मेस्वर्की आत्मा अरेबे म्हीचे आत्माइ तम्मा स्वीकार् अस्य्हेङ्, तलेपङ्सम् हुजु तम्मा थेइ लागीरी मुर्ख तम्मा तब, ओसेम् थेचे हुजु तम्मा गोब अखम्, तलेपङ्सम् हुजु तम्मा पर्मेस्वर्की आत्मा ग्यम्सेकीनो गोब खम्ब।
थेङ्यीमाचे ज्यनले गोब अखम्। थेङ्यीमा पर्मेस्वर्चे न्हङ्जेत्पे जीवन् ग्यम्से थारीङ् मुब, तलेपङ्सम् थेङ्यीमाचे पर्मेस्वर्की बारेरी तेएनो ङ्येन्बे सेम् अलबल तज्यीम् थेङ्यीमाकी सेम् कोङ्बल मुब।
तलेपङ्सम् तीख्यप् एङ्यीमा म्हुन्दुङ्री मुबल, तर देरेम् प्रभुइ म्हीमा तबल तज्यीम् एङ्यीमा य्हल्री मुब। होत्तज्यीम् एङ्यीमा य्हल्री ब्रबे म्हीमा र्हङ्ब तज्यीम् ब्रउ।
तर खल्चे र्हङ्की बीस्वासी र्होमात हेल स्य्हेङ्ब थे म्हुन्दुङ्री तब, म्हुन्दुङ्री ब्रब, ओसेम् थे खन य्हर्टीब, थेचे हुजु अस्य्हे, तलेपङ्सम् म्हुन्दुङ्चे लज्यीम् थेचे अम्रङ्।