44 तर ङ एङ्यीमात पङ्ब, सत्तुर्मातएनो म्होइगो। ओसेम् र्हङ्त दुख पीन्बलमाकी लागीरी प्रार्थना स्य्हेङो।
ओसेम् येसुचे सुङ्ज्यी, “अप! थेङ्यीमात क्षमा न्हङ्जेतो। तलेपङ्सम् थेङ्यीमाचे ता स्य्हेङ्टीब बी थेङ्यीमाचे स्येःबल अरे।” ओसेम् सीपाहीमाचे थेङ्की न्हम्ज चीठ्ठ युज्यीम् जुज्यी।
देरेम् ङ एङ्यीमात छार् अर्ती गी कुल्ब, एङ्यीमा गीःचे गीःत म्होइगो। ङचे एङ्यीमात म्होइब र्हङ्लेनो, एङ्यीमाचेएनो गीःचे गीःत म्होइगो।
तर पावलचे बङ्ले पङ्ज्यी, “थेङ्चे र्हङ्त तएनो थलजेतो, ङ्यीमा जम्मनो चुरी मुब।”
ओसेम् थेचे पुइ जुःज्यीम् केत् ङ्हच्छ्यङ् तेत्ज्यीम् पङ्ज्यी, “प्रभु, चु पापकी दोस् थेङ्यीमात अतखइ!” चोते पङ्ज्यीम् थेइ बुः य्हर्ज्यी।
एङ्यीमात दु:ख पीन्बलमात केम्लङ् अय्हीन्, मोलम् पीनो।
खल्चे पङ्लेनो अज्यब स्य्हेङ्सम् एङ्यीमाकी गुङ्री खल्चेएनो खीत् थफागो। तर एङ्यीमाचे खेम पङ्लेनो गीःचे गीःत ओसेम् जम्मतनो ज्यब स्य्हेङ्बे सेम् थोःगो।
म्हीमाचे थेङ्त पेत्न लबे बेलोरीएनो थेङ्चे थेङ्यीमातमी पेत्न लअजेत्। म्हीमाचे थेङ्त दुख पीन्लेनो थेङ्चे धम्की न्हङ्अजेत् तर ठीक्ले न्याय स्य्हेङ्जेत्पे पर्मेस्वर्री भर् थेन्जेत्ज्यी।
एङ्यीमात अज्यब स्य्हेङबलमात दोज्यीम् एङ्यीमाचे अज्यब थस्य्हेङो, एङ्यीमात पेत्न लबलमात एङ्यीमाचे दोज्यीम् थेङ्यीमात पेत्न थलउ। बरु थेङ्यीमात मोलम् पीनो तलेपङ्सम् एङ्यीमात पर्मेस्वर्चे होले स्य्हेङ्बे लागीरी ङ्होत्जेत्पल य्हीन्ब, ओसेम् एङ्यीमाचे मोलम् यङ्स्ये मुब।