11 “य्हम्बगी लीप्चे हुजु मुर्ख कङ्य अमकोलमाएनो दोखज्यी ओसेम् पङ्ज्यी, ‘प्रभु, प्रभु, ङ्यीमाइ लागीरीएनो म्रप् ठोङ्जेतो!’
येसुचे देबेएनो सुङ्ज्यी, “पर्मेस्वर्की य्हुल् कङ्य अमकोलमा च्यी र्हङ्-र्हङ्की बत्तीमा बोर्ज्यीम् दुलहत खतु लबरी ङ्यीब र्हङ्ब य्हीन्ब।
तर दुलहचे जोहाप् पीन्ज्यीम् पङ्ज्यी, ‘ङ एङ्यीमात देमेन्नो पङ्ब, ङचे एङ्यीमात स्येबल अरे।’”
दीम्की न्यबो रेःज्यीम् म्रप् दुङ्स्ये मुब। ओसेम् एङ्यीमा दोरी रप्ज्यीम् म्रप्री डोङ्-डोङ् लज्यीम्, ‘प्रभु, ङ्यीमाइ लागीरी म्रप् ठोङ्जेतो!’ बी पङ्स्ये मुब। तर थेङ्चे सुङ्स्ये मुब, ‘एङ्यीमा खनसे खबल? ङचे एङ्यीमात स्येबल अरे।’