41 ङ्य्हङ् ङ्य्हीचेमी अज्यबे लक् स्य्हेङ्बल तज्यीम् चोतेबे सजाय यङ्थोस्येनो मुबल। तर थेङ्चेमी अतबे लक् तएनो स्य्हेङ्जेत्बल अरे।”
पीलातस न्यय स्य्हेङ्बे ठीरी टीटीबे बेलोरी थेइ म्रीङ्चे थेत चोले पङ्ज्यीम् सम्तर् पीत्ज्यी, “हुजु तइ दोस्एनो अरेबे म्हीत तेएनो थलो, तलेपङ्सम् थेचे लज्यीम् ङचे तील ङ्येस्ये म्हङ्री य्हक्को दुख यङ्बल मुब।”
देरेम् पीलातसचे र्हङ्चे तएनो स्य्हेङ् अखम्बल म्रङ्ज्यी, ओसेम् खइल बइल तल म्हेन्ज्यीम् जम्मनो म्हीमाइ ङ्होन्सङ् र्हङ्की या ख्रुज्यीम्, “चु म्हीइ काइ दोस् ङत अटखइ एङ्यीमातनो टखइ” पङ्ज्यी।
ओसेम् थेचे थेङ्यीमात पङ्ज्यी, “तइ दोस्एनो अरेबे म्हीत ङचे चुङ्पीन्ज्यीम् पाप स्य्हेङ्ज्यी।” थेङ्यीमाचे थेत जोहाप् पीन्ज्यी, “ङ्यीमात तइ मतलब्, हुजुम् एइ तम् य्हीन्ब।”
येसुत रुङ्ज्यीम् टीबे कप्तान्तेङ् स्यीपइमाचे हुजुरी सङ्गुल् य्हर्बलतेङ् तबे जम्मनो तम्म म्रङ्ब बीसेम् य्हक्को लोङ्ज्यी। ओसेम् थेङ्यीमाचे पङ्ज्यी, “देमेन्नो चु म्ही पर्मेस्वर्की ज य्हीन्बल टीम्!”
तर अज्यबे लक् स्य्हेङ्बे गीःबचे थेत बराज्यीम् पङ्ज्यी, “ए पर्मेस्वर्तेङ्एनो लोङ्ब अख? थेङ्चे यङ्ब र्हङ्बे सजाय एचेएनो यङ्बल मुब।
ओसेम् थेचे येसुत, “येसु, थेङ् र्हङ्की य्हुल्री दोःबतेङ् ङतएनो व्हल् लजेतो” बी पङ्ज्यी।
ङ्यीमा बीस्वासीमाकी ङोन्ग्यम् खले पबीत्रतेङ् धर्मी ओसेम् तारीएनो दोस् अरेनले ब्रब मुबल। चु तम् एङ्यीमातेङ् पर्मेस्वर्चेएनो खेम्जेत्प।
होत्तज्यीम् पर्मेस्वर्की अधीन्री टीउ। सैतान्की बोरोध स्य्हेङो, थे एङ्यीमा ग्यम्से छ्योङ्य्हर्स्ये मुब।
तर सेइ फाज्यीम् फाब अखम्बे ख्रीस्ट्की काःचे एङ्यीमात फेःपीन्जेत्पल य्हीन्ब। थेङ् तइ दोस्तेङ् खोट् अरेबे ज्यबे ग्यु बोक र्हङ्ब मुबल।
म्हीमाचे थेङ्त पेत्न लबे बेलोरीएनो थेङ्चे थेङ्यीमातमी पेत्न लअजेत्। म्हीमाचे थेङ्त दुख पीन्लेनो थेङ्चे धम्की न्हङ्अजेत् तर ठीक्ले न्याय स्य्हेङ्जेत्पे पर्मेस्वर्री भर् थेन्जेत्ज्यी।