14 थेङ्यीमात पङ्ज्यी, “म्हीमात भ्यु तम् लोप्पल पङ्ज्यीम् एङ्यीमाचे चु म्हीत ङइज बज्यी। एङ्यीमाइ ङ्होन्सङ्नो ङचे थेत ङ्योत्प थी:ब लज्यी। तर एङ्यीमाचे थेत ल्हइतीबे दोस् ङचे तेएनो अयङ्।
पीलातस न्यय स्य्हेङ्बे ठीरी टीटीबे बेलोरी थेइ म्रीङ्चे थेत चोले पङ्ज्यीम् सम्तर् पीत्ज्यी, “हुजु तइ दोस्एनो अरेबे म्हीत तेएनो थलो, तलेपङ्सम् थेचे लज्यीम् ङचे तील ङ्येस्ये म्हङ्री य्हक्को दुख यङ्बल मुब।”
देरेम् पीलातसचे र्हङ्चे तएनो स्य्हेङ् अखम्बल म्रङ्ज्यी, ओसेम् खइल बइल तल म्हेन्ज्यीम् जम्मनो म्हीमाइ ङ्होन्सङ् र्हङ्की या ख्रुज्यीम्, “चु म्हीइ काइ दोस् ङत अटखइ एङ्यीमातनो टखइ” पङ्ज्यी।
ओसेम् थेचे थेङ्यीमात पङ्ज्यी, “तइ दोस्एनो अरेबे म्हीत ङचे चुङ्पीन्ज्यीम् पाप स्य्हेङ्ज्यी।” थेङ्यीमाचे थेत जोहाप् पीन्ज्यी, “ङ्यीमात तइ मतलब्, हुजुम् एइ तम् य्हीन्ब।”
येसुत रुङ्ज्यीम् टीबे कप्तान्तेङ् स्यीपइमाचे हुजुरी सङ्गुल् य्हर्बलतेङ् तबे जम्मनो तम्म म्रङ्ब बीसेम् य्हक्को लोङ्ज्यी। ओसेम् थेङ्यीमाचे पङ्ज्यी, “देमेन्नो चु म्ही पर्मेस्वर्की ज य्हीन्बल टीम्!”
ओसेम् स्यीबे सजाय यङ्थोबे दोस् तएनो अयङ्लेएनो थेङ्यीमाचे येसुत सेत्थोब पङ्ज्यीम् पीलातसत पङ्ज्यी।
थेसलोनीकेकी म्हीमा बीम बेरीया सहर्की म्हीमा सम्तर् ङ्येन्बरी य्हक्को सेम् लब मुबल। थेङ्यीमाचे ज्यबे सम्तर् ज्यनले ङ्येन्ज्यीम् पावलचे पङ्बे तम्मा देमेन् य्हीन्ब टीम् वुइ अय्हीन्ब टीम् बी दीनइलनो धर्मइ छ्येःरी च्याब मुबल।
ङ्य्हङ्मात तोःबे गोदोब्न्हङ्की ङ्हच्छ्यङ् लम्बुएनो येसुनो य्हीन्ब। थेङ् पबीत्र, दोस् अरेबल, सुद्द, पापीमा ग्यम्से फेःबल ओसेम् पर्मेस्वर्चे थेङ्त स्वर्गरी जम्मन्हङ्की ङ्हच्छ्यङ् स्य्हेसइ ग्लारी थेन्जेत्पल मुब।