30 “एङ्य्हीकी खदुइ नम्सरी ङ्यीउ। एङ्य्हीचे हुजुरी देरेसम्म खलएनो अक्रेत्पे य्हरु बुङ्गु गीः चुङ्ज्यीम् थेन्बल दोस्ये मुब। हुजुत पीत्ज्यीम् चुरी बोउ।
चोले सुङ्ज्यीम् पीत्जेत्ज्यी, “एङ्य्ही क्योम्सङ्की नम्सरी ङ्यीउ। ओसेम् एङ्य्ही हुजु नम्सरी दोःब साच्चेनो एङ्य्हीचे य्हरु बुङ्गु गीः थेइ अमतेङ् चुङ्थेन्बल यङ्स्ये मुब। हुजुमात पीत्ज्यीम् ङइज बोउ।
ओसेम् थेङ् बेथफागेतेङ् बेथानीया नम्सइ रेइकी जैतुन पङ्बे गङ्री दोखब बीसेम् थेङ्चे डब ङ्य्हीत चोले सुङ्ज्यीम् पीत्जेत्ज्यी,
खल्चे पङ्लेएनो एङ्य्हीत, ‘एङ्य्हीचे चु तले पीत्पल?’ बी ङ्योत्ज्यी पङ्सम्, ‘प्रभुत चु तोःबल मुब’ बी पङो।”
होत्तज्यीम् थेङ्य्ही य्हर्मम् येसुचे सुङ्ब र्हङ्लेनो य्हरु बुङ्गु गीः दोज्यी।
ङचे चु तम्मा तब बीमा ङोन्नो एङ्यीमात पङ्ज्यीन्बल मुब, होत्तज्यीम् चु तम्मा टोप् तबतेङ् एङ्यीमाचे बीस्वास् स्य्हेङ्स्ये मुब।