21 ओसेम् जचे थेत पङ्ज्यी, ‘अप, ङचे पर्मेस्वर्तेङ् एइ बीरुद्दरी पाप स्य्हेङ्बल मुब। ङ एइज पङ्बरी जेःबल अरे।’
होत्तज्यीम् थे र्हङ्की अपज दोःज्यीम् खज्यी। “अपचे थे खरीबल थारीङ्चेनो म्रङ्ज्यीम् थेइ सेम् दयचे प्लीङ्ज्यी। ओसेम् छ्योङ् य्हर्ज्यीम् जत तङ्चे बेन्ज्यीम् ग्रम्बरी च्योक्ज्यी।
तर अपचे थेइ योक्पोमात पङ्ज्यी, ‘ग्योन्-ग्योन् चुत जम्मा न्हङ्री ज्यबे येन् बज्यीम् येन्बीनो। ओसेम् थेइ यारी च्यप्तेङ् कङ्री पनेइ येन्बीनो।
वुइ पर्मेस्वर्की दयचे एङ्यीमात पस्चताप स्य्हेङ्ज्यीम् पर्मेस्वर्पट्टीचे दोन लब पङ्बे तम् अस्येज्यीम् थेङ्की ङ्हच्छ्यङ् दय, नाप ओसेम् धैर्यत तुच्छ म्हेन्ब?
एङ्यीमाचे बीस्वासी र्होमाकी अकोङ्बे बीबेक् न्होङ्न लज्यीम् चोले ख्रीस्ट्की बीरुद्दरी पाप स्य्हेङ्ब।