35 होत्तज्यीम् होसीयार् तउ। एतेङ् मुबे य्हल् म्हुन्दुङ् अतखइ।
“एइ मीः ल्हीकी बत्ती य्हीन्ब। एइ मीः ज्यब मुसम्, एइ ल्ही ल्हुङ्बनो य्हल् तस्ये मुब।
एइ मीः एइ ल्हीकी लागीरी मेतङ् य्हीन्ब। एइ मीः छ्यर्ब मुसम् एइ जम्मा ल्हीरी य्हल् तब। तर एइ मीः न्होङ्बल मुसम् एइ जम्मा ल्हीरी म्हुन्दुङ् तब।
तारीएनो म्हुन्दुङ् अतनले एइ जम्मा ल्हीरी य्हल् मुज्यी पङ्सम्, मेतङ्की स्य्हेर्चे य्हल् तब र्हङ्ले एइ जम्मा ल्हीरी य्हल् तस्ये मुब।”
थेङ्यीमा र्हङ्चे र्हङ्त बुद्दी मुबे म्ही पङ्ब, तर थेङ्यीमा मुर्ख तज्यी।
तर चोतेबे तम्मा अरेबे म्हीम् चेक्पजकी क्योर्की स्हेएनो अम्रङ्बे कन म्ही र्हङ्ब य्हीन्ब। थेङ्यीमाचे र्हङ्की ङोन्ग्यम्की पाप्मा ख्रुबलएनो म्लेत्ज्यीन्बल तब।
तलेपङ्सम् थेङ्यीमाचे र्हङ्चे र्हङ्त ङ्हच्छ्यङ् म्हेन्ज्यीम् लक् अतबे तम्मा य्हक्को पङ्ब, ओसेम् थेङ्यीमाचे देरेक अज्यबे ग्यम् पीत्ज्यीम् खबे म्हीमात ल्हीःकी अज्यबतेङ् नइबे लक्मा स्य्हेङ्बरी व्हम्ज्यीम् फसइतीब।
एचे पङ्ब, ‘ङ बरु मुब, ओसेम् ङतेङ् य्हक्को धन् सम्पत्ती मुब, ओसेम् ङत अयोब तएनो अरे।’ तर ए गत्ते दुखीतेङ् गत्ते दय खबल, प्रङ्न, कन, ओसेम् क्लीङ्दो मुब पङ्बे तम् एचे स्येःबलनो अरे।