17 ओसेम् ङ बीम ङोन्नो प्रेरीत तबलमाज सल्ल कीन्बरीएनो ङ यरुसलेम्री अङ्यी, तर ङमी ग्योन् ग्योन्नो अरब् य्हुल्री ङ्यीज्यी। ओसेम् लीक्यम् ङ दमस्कस सहर्री दोःखज्यी।
दमस्कस सहर्री हननीया पङ्बे डब गीः मुबल। थेत म्हङ्री प्रभुचे, “हननीया!” बी ङ्होत्जेत्ज्यी। हननीयाचे “कसोल प्रभु, सुङ्जेतो!” बी पङ्ज्यी।
ओसेम् चब चज्यीम् बङ् यङ्ज्यी। साऊल तोव रेत्सम्मनो डबमातेङ् दमस्कस सहर्रीनो टीज्यी।
“ङ दमस्कस्री ङ्यीज्यीम् प्रभुइ लीप्चे ब्रबे अपकोलमातेङ् अमकोलमात खजु-खजु स्यप्लेएनो चुङ्ज्यीम्, खीज्यीम् यरुसलेमरी बम्यङो बी यहुदीमा र्हुब् तबे दीम्माकी मीन्री स्योःस्यो ब्रीपीनो” पङ्ज्यीम् र्हीत्ज्यी।
ओसेम् साऊल रेःज्यीम् मीः फ्येःज्यीम् च्यामम् थेचे तएनो म्रङ्अखम्। होत्तज्यीम् थेतेङ् बक्च्य मुबे म्हीमाचे थेत या चुङ्ज्यीम् दमस्कस्री सेबोर्ज्यी।
ओसेम् सोम्तीङ् लीप्चेकीनो ङ पत्रुसत खतु लबरी यरुसलेम्री ङ्यीज्यी, ओसेम् थेतेङ् सत ङ्य्ही स्यी तीरेत टीज्यी।