16 ङचे थेङ्यीमात पङ्ज्यी, ‘दोसी म्हीचे दोस् ल्हइतीबे म्हीतेङ् खतु तज्यीम् थेत ल्हइतीबे दोस्की बारेरी तम् अपङ्ननो सजाय पीन्बे पे रोमी सरकारल अरे।’
“ओसेम् म्हीमाचे एङ्यीमात चुङ्ज्यीम् यहुदीमा र्हुब् तबे दीम्री, ओसेम् सासक्मातेङ् अधीकारीमाकी ङोन्ग्यम् बोर्बतेङ् ता पङ्स्ये बी थछेरो।
“ङ्य्हङ्की नीयम् अनुसार ङोन्ग्यम् म्हीइ तम् अङ्येन्ननो, ओसेम् थेचे ता स्य्हेङ्ज्यी बी अस्येःननो थेत दोस् पीन्ब तबो स्यीम्?”
यहुदीमाचे चु म्हीत सेत्प म्हइटीब पङ्बे तम् ङचे थ्येःबल तज्यीम् थेत ङचे थेङ्ज पीत्खटीब मुब। थेत दोस् ल्हइतीबे यहुदीमातएनो थेङ्जनो उजुरी युङ्यीउ पङ्ज्यीम् कुल्बल मुब।”
ओसेम् हाकीम्चे “एत मुद्द युबे म्हीमा चुरी दोखबतेङ् एइ तम् ङ्येन्ल” बी पङ्ज्यी। हुजु लीप्चे ङ्हच्छ्यङ् हाकीम्चे पावलत हेरोदचे स्य्हेङ्बे दर्बार्की जेल्न्हङ् ज्यनले थेनो पङ्ज्यीम् कुल्ज्यी।
हुजु लीप्चे अग्रीपास्चे पावलत, “देरे एचे र्हङ्की बारेरी तम् पङ्खम्ब” बी पङ्ज्यी। ओसेम् पावलचे या स्येल् लज्यीम् र्हङत ल्हइतीबे दोस्की बीरुद्दरी पङ्ज्यी