9 म्हुन गीःरी प्रभुचे पावलत दर्सन न्हङ्ज्यीम् चोले सुङ्ज्यी, “थलोङो, तर ज्यबे सम्तर् स्येत्स्यीनो टीउ, ओसेम् कुटीले थटीउ।
हुजु म्हुननो पावलचे दर्सन म्रङ्ज्यी। दर्सन्री थेत माकेडोनीयाकी म्ही गीःचे रप्ज्यीम्, “माकेडोनीयारी ब्योन्खज्यीम् ङ्यीमात र्हो स्य्हेङ्जेतो” बी पङ्ज्यीम् फ्या लटीबल म्रङ्ज्यी।
तलेपङ्सम् ङ एतेङ् बक्च्य मुब, ओसेम् खल्चेएनो एत तएनो लब खम्स्ये अरे। तलेपङ्सम् चु सहर्री ङल य्हक्को म्हीमा मुब।”
ओसेम् थेङ्चे ङत चोले सुङ्टीबल म्रङ्ज्यी, ‘ग्योन्-ग्योन्नो यरुसलेमसे डोङो, तलेपङ्सम् चु ग्लाकी म्हीमाचे एचे ङइ बारेरी स्येत्पे तम् ङ्येन्स्ये अरे।’
हुजु म्हुननो प्रभुचे पावलकी रेइरी रप्जेत्ज्यीम् सुङ्ज्यी, “आर् लउ, तलेपङ्सम् एचे खले यरुसलेमरी ङइ बारेरी स्येत्ज्यी होलेनो एचे रोमरीएनो स्येत्थोःब।”
दमस्कस सहर्री हननीया पङ्बे डब गीः मुबल। थेत म्हङ्री प्रभुचे, “हननीया!” बी ङ्होत्जेत्ज्यी। हननीयाचे “कसोल प्रभु, सुङ्जेतो!” बी पङ्ज्यी।
ता ङ स्वतन्त्र अरे? ता ङ प्रेरीत अय्हीनो स्यीम्? ता ङचे ङ्य्हङ्की प्रभु येसुत म्रङ्बल अय्हीनो स्यीम्? ता एङ्यीमा प्रभुचे ङत र्हो लज्यीम् ङचे स्य्हेङ्बे लक्की रोःरोमा अय्हीनो स्यीम्?
हुजुरी खब बीम ङोन्ग्यम्नो ङ्यीमात फीलीप्पीकी म्हीमाचे दुख पीन्ज्यीम् पेत्न लज्यी पङ्बे तम् एङ्यीमाचेएनो स्येःबल मुब। होले बीरोद् स्य्हेङ्लेनो पर्मेस्वर्चे ङ्यीमात आर् न्हङ्जेत्पल तज्यीम् ङ्यीमाचे एङ्यीमात ज्यबे सम्तर् स्येत्ज्यी।