10 ओसेम् पावलचे केत् ङ्हच्छ्यङ् तेत्ज्यीम्, “एइ कङ् जुःज्यीम् रपो” बी पङ्ज्यी। ओसेम् हुजु म्ही फोत् रेःज्यीम् ब्रब तीप्ज्यी।
ओसेम् ङोन्ग्यम् स्येःज्यीम् येसुचे स्यीबे म्ही मुबे डोम् छुजेत्ज्यी। ओसेम् हुजु नाबे म्हीमा अब्रनले रप्ज्यी। येसुचे सुङ्ज्यी, “ओ ठीटा, ङ एत पङ्ब, रेःगो!”
“ङ एङ्यीमात देमेन्नो पङ्ब, ङत बीस्वास् स्य्हेङ्बलचे ङचे स्य्हेङ्ब र्हङ्बे लक्मा स्य्हेङ्स्ये मुब, ओसेम् हुजु बीम ङ्हच्छ्यङ् लक्माएनो स्य्हेङ्स्ये मुब, तलेपङ्सम् ङ अपज ङ्यीटीब।
तर ङचे पीन्स्येकी यी थुङ्बलमा खेमेएनो दोज्यीम् फीःस्ये अरे। ङचे खल्त यी पीन्ब हुजु यी प्योःस्यीनो टीबे म्रुः तस्ये मुब, ओसेम् थेत खेमेएनो अबेबे जीवन पीन्स्ये मुब।”