6 हुजु लीप्चे थेङ् पाच सय बीमएनो य्हक्को बीस्वासीमाज तीख्यप्रीनो म्रङ्खजेत्ज्यी। थेङ्त म्रङ्बे म्हीमा य्हक्को र्हङ्ब दवम् सम्मनो मुब, तर गदेमी स्यीज्यीम् य्हर्ज्यी।
हुजु लीप्चे येसुचे थेङ्यीमात सुङ्ज्यी, “थलोङो, एङ्यीमा ङ्यीज्यीम् ङइ डबमात गालील्री ङ्यीउ पङ्पीनो। थेङ्यीमाचे ङत हुजुरी म्रङ्स्ये मुब।”
एङ्यीमा य्हर्ज्यीम् डबमातेङ् पत्रुसत, ‘येसु एङ्यीमा बीम ङोन्नो गालील्री स्येजेत्पल मुब। थेङ्चे सुङ्ब र्हङ्ले एङ्यीमाचे थेङ्त हुजुरी म्रङ्स्ये मुब’ बी स्येत्पीनो।”
“चु तम् दाऊदचे र्हङ्की बारेरी पङ्बल अय्हीन्। तलेपङ्सम् दाऊदचे सोगदेसम्म पर्मेस्वर्चे थे ग्यम्से स्य्हेङ्ब म्हइबे लक्मा जम्मनो टोप्ले स्य्हेङ्ज्यीम् थे स्यीज्यी। ओसेम् थेत थेइ म्हेमेमातेङ् बुप्लाज्यीम् थेइ ल्ही क्रम्य्हर्ज्यी।
ओसेम् थेचे पुइ जुःज्यीम् केत् ङ्हच्छ्यङ् तेत्ज्यीम् पङ्ज्यी, “प्रभु, चु पापकी दोस् थेङ्यीमात अतखइ!” चोते पङ्ज्यीम् थेइ बुः य्हर्ज्यी।
होलेपङ्सम् ख्रीस्ट्त बीस्वास् स्य्हेङ्ज्यीम् स्यीबलमाएनो जम्मनो नास् तज्यी।
तर ख्रीस्ट्मी देमेन्नो स्यीब ग्यम्से सोजेत्पल मुब। स्यीब ग्यम्से सोजेत्स्येलमा न्हङ्री ख्रीस्ट् जम्मन्हङ्री ङोन्ग्यम् सोजेत्ज्यी।
ङइ र्होमा, स्यीज्यीन्बे बीस्वासीमाकी लागीरी तइ आस्एनो अरेबे म्हीमा र्हङ्ले दुख थलउ बी ङ्यीमा एङ्यीमात पङ्ब।
प्रभुइ फ्रोइ अनुसार्नो ङ्यीमा एङ्यीमात पङ्ब, प्रभु दोःज्यीम् ब्योन्युबे बेलोसम्म सोटीबे ङ्य्हङ्मा ता लज्यीमएनो स्यीज्यीन्बलमा बीम ङोन्चे ङ्यीब खम्स्ये अरे।
“ख्रीस्ट्चे दोःज्यीम् युबे बाचा स्य्हेङ्जेत्पल अय्हीनो स्यीम? खइ थेङ् खन य्हर्ज्यी? तलेपङ्सम् ङ्य्हङ्माकी सुरुकी ख्रीस्टीयन् अगुवामा स्यीज्यीम् य्हर्ज्यी, तर जम्बुलीङ् स्य्हेङ्बे बेलो य्हङ्से मुबे तम् देरेएनो होतेबनो मुब।”