Belam chingpa’n a belam hon an a piak gual in an a pia’n; belam note a khut in pâi khawm intin, a ângkawm ah pâi in, a belamte chu jaidam takin kaihuai in a.
“Aw chemjam, hung tho inla, ka belampu leh keima ei kithuapipa chu hun sât in,” sepai honte Lalpa chun a ti ahi. Belam honte a taijak theina ding un belampu chu sât inla; a note chung ah ka khut tha ta’ng ka.
Tichun, a hun mudaw kit tak leh, titakzet in ka hil la hiu, a vâkmang lo sawmkua leh kuate chung sâng in, a mudaw kit pakhat chung ah chun kipak zaw ma ma ding ahi.
Kochuam sung ah mi pakhat in la chung ah thil hi’khial taleh, chia’n la, ama leh nangma bep het in a gitlona hil in. A hun ngaithâk leh ama chu la thu zaw hita’n a.
A kiang ua ka um sung khan, nang in kei lei piakte haw hi la min in ka vop pha tai. Amau haw hi ka vêng in, Pathian Lekha thu guitunna dingin mangthai chapa bep longal pakhat chale a mangthai puau hi.
Chun, jing an a nêk zaw phat un, Jesu chun Simon Peter kiang in, “Simon, Johan chapa, nang in ziate haw sâng ah hin lei hepi zaw em?” ti’n a dong a. Ama chun a kiang in, “I, Lalpa, ka hun hepi hi ti la hia’i,” ti’n a dawnhu a. Ama chun a kiang in, “Ka belamnote vâk in,” a tia.
Ziaziakchun, têlte ziak ah chun bangkim in ka thuak zo hi; chutia, amau inle Khrista Jesu ah hukdamna chu, kumtuang lopina chu tawh a mutheina ding un.
Mi khenkhat in chanchûm ah a ngai gual un, Lalpa chu a thutiam lam in a chanchûm puai; kuama manthai ding doilo in, mitin in lunghei leu ti a dawi ziakin la lam un a dawthei zaw ahi.