a kiang un, “Zia tiang bep hi hung pha unla, a khêl lam vang la hung pêl lo ding uh ahi, zia tiang ah hin la tui kinawk le, a tawp sek ding ahi,” ka ti’piak a.
Zia numei chun a chung ah thil tung chu a het ziakin, lau leh kithing kawm kawm in a hung ah, a ma-âng ah chun a hung bokkhup ah, thil umdan chu a gen tai.
A leng un mak a sa ma mau ah, “Bang thu gen ahi tam? Thu nei tak leh thilhithei tak in thitha buakte chu thu a pia’n, a pawt daw mai uh hi!” ti’n a gen tau hi.
Chuleh, a kiang un, “La ginnau khoilam ah um ahi tam?” a tia. Amau chun lau ma ma leh maksa tak in, “Zia pa hi khoilam bang mi a hita, tui leh thiguale thu a pia, a thu a awi ziang uh hi?” a kitiu a.
Ziaziakchun, lenggam suklîng theilo chu chang I hi tâk ziak un, kipak thu gen hitiu; tichun, ja tak leh lau kawm in, Pathian ei pom tâk ding ah biakna chu nei thei bep ding I hingal un;
Aw Lalpa, kua a hem nang lau lo ah, la min chawihoi lo ding um? Nang bep chu thiangtho la hi’n, nam zosia hung intiu in, la ma’n hung bokkhup ding a hiu, la dikna nasepte chu a kilat tâk ziakin,” ti in.
Lalpa chu lau him him phot mai unla, la lunggil zosiau in ama na chu sêm phot mai un; nang uh â ding ah bang gual ah thil lopi hun bawl piak a hem ti ngaitua zing zaw tau in.