Ka huan ah ka hung hi, ka suapinu, ka lawmnu; ka murra tawh gimtuite tawh ka lakhawm ah, ka khuaiphâng ah khuaizute ka ne ta’n, ka uain tawh bawngnawi ka dawn tai. Gualte, hepina la kham hial masia ne’n la, dawn in!
Zia tâng ah hin sepai honte Lalpa chun mi zosia â ding ah an tui tak, uain kumlui takte leh, sa leh theng ah kisiam an tui tak leh, uain thiang chîk leh kumlui takte’n, luaithe’na siam ding ahi.
Dangchâk zosia tui tamna lam ah hin hung un; dangka neilote le hung unla, hung kichawk in dawn un! Hung unla, uain leh bawngnawi, dangka ngai lo in, a man bei in hung kichawk tau in.
Chuleh, zia gual ah lengte um sung ah chun, van Pathian in lenggam khat hun tungdok intin, zia chu kuama’n susia thei pua’n tiu in, zia lenggam chun kuama â ding khêk ta pua’n a. Zia lenggam chun lenggam dang zosia khen nawn dim dem in, subei zo ta’n a; ama chu vang kumtuang in umden ta’n a;
Sepai honte Lalpa chun, amau humbit ta’n tin, amau in vaisuangse septe chu, tawden in val zo ngâl ding a hiu; a thisan uh belbu ah dim zu gual ah dawn in, mâichâm bul ah kileibua gual chu hi’n a.
Chuleh, a kiang un, “Titakzet in ka hil la hiu, Zia tak ah dingte lak ah hin, Pathian gam chu thilhitheina tawh hung tung a mu masang siau thina tep lo ding lawi a um ui,” a tia.
Himaleh, grep gui chun: ‘Thingte chung bep ah vaihawm ah ka hung pan chun, bangti’n pathiante leh mihingte hi’kipâk pen uain chu, pûtsak thei ta ding ka hem?’ ti’n a dawnhu a.