Chuleh a kiang in, “Tu’hin la mittung ka hi chun aw Lalpa, ka ni la hi: Ka Lalpa ka lak un lungsiat tak in ei kitonpi in aw; mi lu’lul tak himaleng uh le, ka gitlo nau leh bawl khialnateu ei ngaidam inla, la gochan dingin ei la’n,” a tia,
Ziaphatchun, Lalpa‘n ka kiang in: Mosi leh Samuel, ka ma-âng ah hung ding hial ziang leule, zia mipite lam ah hin ka lungthim chu kihei diak ta pua’n a. Ka muphâk lona del mang unla, chia mangsak un!
Thilpha lai chu a phalo ah thuk ding a hem? Ahi’n la, ka kiaklutna dingin, lei a chokuak ta’ngal un. A chung ua la lungnatna la lâk mang theina dingin, la ma-âng ah hung dingin, a phatna ding uh ka la gen sek dante kha hezing in.
Lalpa nasêm thiampute le, mâichâm leh hulliap kikâl in kap tau hen. “Aw Lalpa, la mite hawi inla, la gochante nuizatbûk leh, namdangte gensim di’n siam kin. Bang ziak ah namdangte lak ah, ‘A Pathian uh khawi ah um a tam?’ ti ah a um ding,” ti tau hen.
Grep huan kaituapa kiang ah chun, ‘Ngaitia, kum thum hial zia theichang kung ah hin a ga ka vahawl sek in, pakhat chale ka mu ngai puai; phûk mai ta’n, munle a lua hilo a hem?’ a tia.
Leiphatna dinginle panna nei ta pua’n tin, êknin dinginle panna nei ta pua’n ah; tichun, min a paimang ta sek ui. Kuale nakhang nei chun he tau hen, a tia.
Mi khenkhat in chanchûm ah a ngai gual un, Lalpa chu a thutiam lam in a chanchûm puai; kuama manthai ding doilo in, mitin in lunghei leu ti a dawi ziakin la lam un a dawthei zaw ahi.