La khut ua lei hun bat phat ua leh, nang uh mu lo dingin, ka mit sêlmang ing ka; tam veipi pauchap maleu chin, ngaitha pua’ng ka; la khut uh thisan in a dim ta ngâl a.
Mihat chule meikuangchaw ding ah kibawl, thingthem tawhbang bep hung hi’ntin, a thilbawl uh le meisi gual bep hung hita’n a; amau leh a thilbawl uh kâng tum khawm intin, a phelmit ding kuama um pua’n a.
Zia jal ah chun Jakob mawna zosia sukthian hung hi’ntin, zia chu a gitlona zosia noimangna hita’n a; mâichâm ah suang te, suangmuat gual ah gawtbuang a hung hi’phat leh, dawikhuam leh mâichâmte â ding um ta pua’n a. Asherim zosia leh gimtui hâlna mâichâm zosia, a dial zo um ta pua’n au.
vaihawmna chutpha kichute â dingin, a dik hiattheina thagau hi’ntin; mêlma’n khawpi a bulu lai ua, kul kotkhak bul ah gâlte, a la le’naw kitte â dingin, hatna hung hi’n a.
Sepai honte Lalpa lungnatna ziakin, gam pumpi a kâng ta’n; mipite chu a meisel ah a pan tâk ziak un, khat cha’nle midang khat a hukdok thei ta puau hi.
A buakna chu a nîk in a bek ah, a khawnung thu ding bangma a gêl puai; a kiak niamna chu huaisia tak ahi, a thamuan ding khat le a um puai. “Aw Lalpa, ka haksat dan hi hun en tiam in, mêlmate’n ei tawden tau hi!” a ti’n.
Chuleh, a mun thumnate chu mei lak ah sep lut ing ka tin, dangka thik hâl thiantho gual in hâl thiangtho ta’ng ka. Ka min hun lam ta’n tiu in, ke’nle dawnhu ta’ng ka. “Amau chu ka mite a hiu,” ti’ng ka tin; amau inle, “Lalpa chu ka Pathian uh ahi,” ti ta’n au.
Ngai un, Lalpa ni chu! Mi kiletsak zosia leh thil phalo bawl taphot kâng tum intin, thukkhûk ah meikuang gual chu hung tung ding ahi tai; zia ni hung tung ding chun kâng tum in tin; tichun, a zung leh a bâk natiang in khêk nei pua’n a.
Aw Jerusalem, Jerusalem, Jawlneite thattu leh la kiang ah hun kisawlte suang ah a la seplumte! Jawlneite a la that a! Âkpi’n a note a tha nuai ah a awp khum sek gual in bang vei jat ahi tam, ke’n le awp khum ding ka guat hi; himaleh, la nuam puau hi.