Ei hil in, aw ka hinna’n a hepi, la gan hon khoi ah la tatsak in, sûn leh khoi ah la kualsak sek em? Bang dingin em midangte gan hon lak ah, nang ka hung hawl ding?
Aw, numeite lak ah mêlpha pen, la lawmnu chu la jawl dangte sâng ah, bang gual chungchuanna nei a hem? La lawmnu chu la jawl dangte sâng ah, bang gual chungchuanna a nei ziak ah, zia gual ah chu ei vâithâk la hem?
Kuale a nu a hem, a pa a hem, keima sâng ah hepi zaw chu, ka mi hi tâk ahi puai; kuale a chanu a hem, a chapa a hem, keima sâng ah hepi zaw chule ka mi hi tâk ahi puai.
Kuale ka thupiakte nei ah jawm chu, keima ei hepi ahi’n; kuale, keima ei hepi chu, ka Pa’n le hepi ding ahi, keima’nle ama chu hepi ing ka tin, a kiang ah kimusak ding ka hi, a tia.
Zia gual ah chun, tu’hin nang uh le la lungngai tadiu ahi; himaleh, nang uh hung mu kit ding ka hi, zia tak chuleh la lungthim uh kipak ta’n a; kuama’n la kipaknau chu lak piak thei talo ding ahi ngal a.
Jesu’n a kiang un, “Pathian chu la pau hileh keima ei hepi ding la hiu in; Pathian ah kipat ka hung pawt ah, zia tak hi hung tung ka hi’n. Keima nop thu hung ka hipua’n, ama’n ei sawl ah hung ka hi.
Ziaziakchun, nanghaw a gingte â ding ah chun man tam ahi, a ginglote â dingin vang: “Insate suang doilo chu, a kil ah suang phachuam pen a hung hi tai,” ti ahi ngal a.