57 Bo̱ da-o wo̱o̱ne̱ o̱ Erisabatu hette̱ mat u̱n wà u̱n wu̱ à, wu̱ matu̱ru̱ wan-campo̱.
amba wan-to̱m-wu̱ Shir ze̱e̱ru̱ wu̱, “Zakaraya, wo̱ ho̱ge̱ o-gye̱r á! Remen Shir ho̱gu̱te̱ ko̱n-u̱s ru, komo ne'a ru Erisabatu wu̱a metu̱ wo̱ wà. Wo̱a ege̱ wu̱ u̱r-jin ‘Yohana.’
Da-o̱ Here̱ ro u̱t-gwo̱mo to̱ u̱n dak-o̱ o-Judiya à, wan-Co̱w u̱n ko̱n-se Shir ro kon, jin-de u̱n wu̱ Zakaraya, wu̱ baag-o̱ u̱n wu̱ mo̱sse̱ u̱n wan-Co̱w u̱n ko̱n-se Shir ne̱ à wu̱ a m-ze̱e̱, Abija. Jin-u̱r ne'a u̱n wu̱ Erisabatu, wu̱ ma baag-o̱ u̱n wu̱ mo̱ssu̱te̱ u̱n yan-Co̱w u̱n ko̱n-se Shir ne̱.
Meri she'ete̱ u̱ntu̱n re̱ng-u̱s tet u̱n Erisabatu ne̱, ka da-de wu̱ ji'u̱ru̱ o-hur.
Yan-bo̱r-se u̱n wu̱, u̱n o̱r ru u̱n wu̱ ne̱ ho̱gu̱ru̱ rii-yo u̱r-bon, yo Wan-Ko̱yan nome̱ wu̱ à, ye̱ guuru̱ wu̱ o-zak.