25 But Abraham saed, ‘Ma sinn, dae ye mine tha time whan ye wur leevin on irth? You haed iveriethin an Lazarus haed naethin, an noo he's at peace an ye ir tormentit.
An ïf yer fit maks ye dae wrang, cut ït aff, fer ït wud be bettèr tae hae jist tha yin fit an gae tae heiven, than tae hae twa feet an be throwed ïntae hell, whar tha fire niver dees.
A telt ye aa thon sae that ïn me yis can hae peace. In thïs warl ye wull hae nae enn o bother. But dïnnae be doon-hairtit got. Cheer up! A hae tha warl owercum.”