13 Ölüler dünýäsini öýüm dek küýsesem, düşegimi garaňkylykda ýazsam,
13 Өлүлер дүнйәсини өйүм дек күйсесем, дүшегими гараңкылыкда язсам,
Ynsan öler-de, direlermi? Men tä azat edilýänçäm, azaply gullugymyň ähli günlerinde garaşaryn.
«Ruhum syndy, günlerim tamam, maňa gabyr garaşýar.
Olar gijäni gündiz edýärler, „Ýagtylyk garaňkylyga ýakyn“ diýýärler.
Onda men häzir rahatlykda ýatardym, dynçlykda bolardym.
Bilýän men, başymdan ölüm inderjegiňi, ähli diriler üçin taýynlan ýeriňe äkitjekdigiňi.
Garaşmaga güýjüm barmy nä? Sabyr etmäge soňum barmy nä?
Buludyň selçeňläp, gaýyp bolşy deý, ölüler dünýäsine gidenler-de yzlaryna dolanmazlar.
Eý, Hökmürowan Reb, güýçli Halasgärimsiň söweş güni başymy Sen gorandyrsyň.
Beýiklikden gorkarlar, ýollar gorkuly bolar; badam agajy güllär, çekirtge özüni zor bilen çeker, höwes ýiter, çünki ynsan öz ebedi öýüne gider, ýas tutýanlar köçelerde aýlanyşarlar.
Olar rahatlyga gowuşýarlar; dogrulykda gezýänler öz ýerlerinde dynç alýarlar.