48 اِمّا بیلمِزلیکدِن تایاغا میناسیپ ایش اِدِن آدام آز یِنجیلِر. کیمه کَن بِرلِن بُلسا، اُندان خاص کَن طالاب اِدیلِر. کیمه کَن زات آمانات بِرلِن بُلسا، اُندان کَن زات هِم ایسلِنِر.
کیمده بار بُلسا، اُنگا یِنه بِرلِر و اُنداقی بُل بُلار، اِمّا کیمده یُق بُلسا، اُنونگ اِلیندَکی هِم آلنار.
«وای حالینگیزا، اِی ایکییوزلی دین عُلَمالار و فَریسیلِر! سیز دول آیاللارینگ اُیلِرینی طالاب، گُز اوچین اوزین-اوزین دُغالار اُقیان بُلیارسینگیز. شُنونگ اوچین هِم سیز اینگ آغیر جِزا سِزاوار بُلارسینگیز.]
شُندا پِطرُس: «یا آقام! بو میثالی یِکه بیزه آیدیارسینگمی یا-دا هِمّهلِره؟» دییّپ سُرادی.
«مِن یِر یوزونه اُد یاغدیرماغا گِلدیم. اِگِر دییسِم، شُل اُد ایندی توتاشیپ یانیپ باشلادی!
بای اُنی یانینا چاغیریپ: ”سِن حاقدا اِشیدیَن زاتلاریم نَمه؟ ایش دُلاندیریشینگ باباتدا حاساپ بِر، سِبَبی سِن موندان بِیلَک مِنینگ ایش دُلاندیریجیم بُلوپ بیلمِرسینگ“ دییَّر.
مِن گِلیپ، اُلارا آیتمادیق بُلسادیم، اُلار گونَهکَر بُلمازدیلار. ایندی بُلسا اِدِن گونَهلِری اوچین باهانا تاپیپ بیلمِزلِر.
خودای گِچمیشده اینسانلارینگ بو دوشونمِزلیکلِرینی اینکَر اِتمِسینه گُز یومدی. ایندی بُلسا اُل هِمّه یِرده تامام آداملارینگ توبا اِتمِگینی اِمر اِدیَر.
هاووا، پَک خودای مانگا اینانیپ بِرِن بِییک خوش خاباری اِدیل شِیله اُورِدیَندیر.
مِن اُزاللار عیسی مسیحه دیل یِتیریپ، آزار بِریپ، ظالیملیق بارینی اِدیپدیم. یُنه مِن بولارینگ بارینی بیلمِزلیکدِن و ایمانسیزلیقدان اِدِنیم اوچین، مانگا رِحم اِدیلدی.
اِی تیموتاوس، اُزونگه اینانیلیپ بِرلِنی قُرا. دونیَهنگ بُش گورّونگلِریندِن و «بیلیم» دیلیَن تِرس فیکرلِردِن داش دور.
اُنی سُزونگ اوستو بیلِن اُز بِلَّن واقتیندا آیان اِتدی. نِجات بِریَنچیمیز خودای بو سُزونی واغیظ اِتمِگی مانگا تابشیردی.
اِی عزیزلِریم، هِمَّهنگیز کِلیسادا مُعلِّم بُلمانگ! سِبَبی بیز مُعلِّملِرینگ خاص-دا قاتی حُکوم اِدیلجِکدیگیمیزی بیلیَنسینگیز.