47 «آقاسینینگ ایسلِگینی بیلسه-ده، تاییار بُلمایان، اُنونگ ایسلِگینی یِرینه یِتیرمِیَن خیدماتکَر کَن یِنجیلِر.
شُندا پِطرُس: «یا آقام! بو میثالی یِکه بیزه آیدیارسینگمی یا-دا هِمّهلِره؟» دییّپ سُرادی.
اُل خیدماتکَرینگ آقاسی بُلسا اُنونگ قاراشمایان گونونده، گومَن اِتمِیَن ساغادیندا گِلِر. سُنگرا اُنی پارچا-پارچا اِدیپ و بیوِفا آداملارینگ گونی یالی جِزالاندیرار.
مِنی رِد اِدیپ، سُزلِریمی قابول اِتمِیَنینگ اوستوندِن حُکوم چیقارجاق باردیر. مِنینگ شو آیدان سُزلِریم آخیرات گون اُنونگ اوستوندِن حُکوم چیقارار.
عیسی اُنگا: «اِگِر سانگا یُقاردان بِریلمِدیک بُلسادی، مِنینگ اوستومدِن هیچ هیلی ایختییارینگ بُلمازدی. شُنونگ اوچین هِم، مِنی توتوپ، سِنینگ اِلینگه بِرِنینگ گونَهسی خاص-دا آغیردیر» دییّپ جُغاپ بِردی.
عیسی اُلارا: «کُر بُلان بُلسادینگیز، گونَهنگیز بُلمازدی، اِمّا گُریَریس دییِنینگیز اوچین گونَهنگیز اُز بُینونگیزدا بُلار» دییدی.
خودای گِچمیشده اینسانلارینگ بو دوشونمِزلیکلِرینی اینکَر اِتمِسینه گُز یومدی. ایندی بُلسا اُل هِمّه یِرده تامام آداملارینگ توبا اِتمِگینی اِمر اِدیَر.
کیم یاخشیلیق اِتمِگی بیلیبده، اُنی اِتمِیَن بُلسا، اُل گونَه اِدیَندیر.