10 مِن: ”یا آقام! مِن نَمه اِتمِلی؟“ دییّپ سُرادیم. عیسی هِم مانگا: ”یِرینگدِن تور-دا، دمشقه گیت. نَمه اِتمِلیدیگینگ سانگا شُل یِرده آیدیلار“ دییدی.
شِیلِلیکده، مِن دِرِّو سانگا آدام یُلّادیم، سِن-ده گِلیپ یاخشی اِتدینگ. اینه، هِمَّهمیز خودایینگ سانگا آیتماغی تابشیران هِمّه زادینی اِشیتمِک اوچین، اُنونگ حوضورینا جِملِندیک.»
اُلاری داشاری چیقاریپ: «آقالار! مِن نِجات تاپماق اوچین نَمه اِتمِلی؟» دییّپ سُرادی.
بو سُزلِری اِشیدِنده، آداملارینگ یورِگینه خانجار اورلان یالی بُلدی. اُلار پِطرُسدان و بِیلِکی رِسوللاردان: «دُغانلار، بیز نَمه اِتمِلی؟» دییّپ سُرادیلار.
یانگقی نورینگ یالقیمیندان یانگا گُزلِریم کُر بُلدی. شُنونگ اوچین یانیمداقی یُلداشلاریم دمشقه مِنینگ اِلیمدِن توتوپ اَکیتدیلِر.