10 چونکی هِمّه زاتدان بِییک بُلان بِییکلیک اُرتا چیقاندان سُنگ، اُزالقی بِییکلیک هیچ بُلوپ قالدی.
اِی پادیشاهیم، گونُرتان واقتی یُلدا باریارقام، بیردِنکَه آسماندا گوندِن هِم یاغتی نور گُردوم. نور مِنینگ و یُلداشلاریمینگ داش-تُوِرِگینه یالقیم یایراتدی.
اِگِر فانی خیدمات شِیله بِییک بُلسا، اُندا باقی خیدمات اُندان گُر-باق ناقادار بِییک بُلار!
اِگِر آداملاری اُلومه مَحکوم اِدیَن خیدمات بِییک بُلان بُلسا، اُندا آداملاری خودایینگ ناظاریندا تاقوالی اِدیَن خیدماتینگ بِییکلیگی اُندان-دا خاص بِییکدیر.
بِییک خودایدان اُنگا: «بو مِنینگ عزیز اُغلومدیر، مِن اُندان کَن راضیدیرین» دییِن سِس گِلِنده، اُغول آتامیز خودایدان حُرمات و بِییکلیک قابول اِتدی.
شَهرده گیجه آصلا بُلماز، و نه چیراغینگ ایشیغی، نه-ده گونونگ نوری گِرِک بُلار، سِبَبی تانگری خودای اُلارا یاغتیلیق سِچِر. و اُلار اِبِدیلیک پادیشاهلیق اِدِرلِر.