3 Серет, душманларың питне турузяр, Сени йигренйәнлер башларыны галдыряр.
3 Seret, duşmanlaryň pitne turuzýar, Seni ýigrenýänler başlaryny galdyrýar.
Чүнки мен харай ислән гарыбы, көмеге мәтәч етими халас эдердим.
көмекчилеримиң тарапымы чалҗагына гөзүм етип, етиме эл галдыран болсам,
Давада гарыбың-да тарапыны чалма.
Давада гарыба адалатсызлык этме.
Гепле, догручыллык билен хөкүм чыкар, гарыбың ве мәтәҗиң хакыны алып бер.
Ягшылык этмеги өврениң, адалаты агтарың, эзъет чекйәни халас эдиң, етими гораң, дул хатына арка дуруң».
Хөкүмдарларың питнечә өврүлдилер, огрулара шәрикдир олар, әхлиси пара ятды, пешгешлериң ызында халлан атярлар. Етимиң хукугыны горамаярлар, дул хатының давасына гарамаярлар.
„Эй, Давудың несли! Реб шейле диййәр: ‘Эртирине адалаты берҗай эдиң, талананы залымың элинден халас эдиң. Ёгсам пис ишлериңиз зерарлы газабым от кимин ловлап яндыраймасын, оны хич ким сөндүрип билмез.
Ол гарыбың, мәтәҗиң хакыны алып берди; мунуң үчин онуңкы угруна болды. Бу Мени танамагың манысы дәлмидир? Муны Реб айдяндыр.
Реб шейле диййәр: „Адалаты ве догручыллыгы берҗай эдиң, эзилени залымың элинден халас эдиң; гелмишеге, етим билен дул аяла азар бермәң, зорлук этмәң, бу ерде нәхак ган дөкмәң.
семредилер, ёгнадылар. Хетден ашды оларың бетпәллиги, чөзмедилер адалатлы етимиң давасыны, горамадылар гарыбың хич бир хукугыны.
«Хөкмүрован Реб шейле дийди: „Адалатлы хөкүм чыкарың, бири-бириңизи сөйүң ве рехим-шепагатлы болуң;
Ол етимиң ве дулуң хакыны алып берйәр. Гелмишеклери говы гөрүп, олары иймит ве гейим-геҗим билен үпҗүн эдйәр.
Гелмишеге я-да етиме хөкүм эдиленде, эгрилик этмәң. Дулуң гейимини гиревине алмаң.
Атамыз Худайың назарында пәк хем ногсансыз диндарлык етимлериң ве дулларың кын гүнүнде аладасыны этмекден ыбаратдыр. Шейле хем бу дүнйәниң пислигинден өзүңи пәк сакламакдыр.