2 Эй, Худай, дымма, эй, Худай, үмсүм, бипервай болма.
2 Eý, Hudaý, dymma, eý, Hudaý, ümsüm, biperwaý bolma.
Ыляс бүтин халка голай гелип, шейле дийди: «Сиз хачана ченли ики гөвүнли болуп, ыраң атып йөрҗексиңиз? Эгер Реб Худай болса, онда Онуң ызына эериң, эгер-де Багал худай болян болса, онда онуң ызына эериң». Халк оңа хич хили җогап гайтармады.
Реббиң горкусы сизиң үстүңизде болсун. Ишиңизде әгә болуң. Худайымыз Ребде адалатсызлык, йүз гөрмеклик я-да пара алмаклык ёкдур».
Адамдан йүз гөрмерин, яранҗаңлык этмен хич киме.
Хан-беглерден йүз гөрмейәр, байы гарыпдан ёкары тутмаяр, чүнки хеммелер Онуң элиниң яраданыдыр.
Сениң кувватыңы, шөхратыңы гөрмеклик үчин, мукаддес өйүңде Саңа серетдим.
Шейлеликде, Муса билен Харун фараоның янына барып, оңа шуны айтдылар: «Еврейлериң Худайы Реб шейле диййәр: „Мениң өңүмде хачана ченли песпәлликден боюн товлаҗак? Мениң халкымы гойбер, гой, олар гидип, Маңа ыбадат этсинлер.
Хөкүмде эрбедиң тарапында болуп, догручылы хаксыз чыкармак дүрс дәлдир.
Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Эй, ысрайыл хөкүмдарлары, инди бес эдиң! Зорлук ве зулумы арадан айрып, адалаты ве догручыллыгы берҗай эдиң; халкымы өз топрагындан ковмаң. Муны Хөкмүрован Реб диййәр.
Хөкүм чыкараныңда адалатсызлык этме. Гарыбың тарапыны тутуп я-да байдан хедер эдип, адалатсызлык этме, илдешиңе хемише адалатлы хөкүм чыкар.
Иса: «Эй, ёлдан чыкан, имансыз несил! Мен хачана ченли сизиң билен биле болуп, сизе чыдайын? Огланы шу ере, Мениң яныма гетириң» дийди.
Йыгнагың ёлбашчылары мениң вагыз эдйән Хош Хабарыма хич зат гошмадылар. (Олар ким болсалар-да, маңа пархы ёк, себәби Худай адамың даш кешбине гарамаяр!)
Сиз казылык эдениңизде, тарапгөйлик этмели дәлсиңиз: улы даваны-да, кичи даваны-да дең диңләң. Хич кимден горкмаң, чүнки чөзгүт Худайдандыр. Сизе чөзмеси кын дүшен даваны маңа гетириң, оны өзүм диңләрин“ дийдим.