3 Диййәрсиң: «Өз беллән вагтым геленде, йүз гөрмезлик билен хөкүм чыкарарын Мен.
3 Diýýärsiň: «Öz bellän wagtym gelende, ýüz görmezlik bilen höküm çykararyn Men.
Небузарадон Реббиң өйүне, патышаның өйүне ве Иерусалимиң әхли җайларына от берди; ол улы җайларың әхлисини якды.
Олар маңа: «Есирликден гутулып, аман галан яхудылар улы бетбагтчылыкда; олар иле масгарадырлар; Иерусалимиң диварлары юмрулып, онуң дервезелери ода янды» дийип гүррүң бердилер.
Мен гиҗе Дере дервезесинден чыкдым. Шагал чешмесиниң яны билен Дөкүн дервезесине ченли гидип, Иерусалимиң йыкылан диварларыны, ода янан дервезелерини гөзден гечирдим.
Мен патыша шейле җогап бердим: «Патыша узак яшасын! Аталарымың мазарлары ятан шәхери хараба өврүлип, дервезелери ода яныпдыр, онсоң нәдип мениң йүзүм салык болмасын?»
Айдымчылар топарының ёлбашчысына. «Әхт лилиясы» әхеңинде айдылян. Асафың мезмуры.
Оны худайсыз миллетиң гаршысына, газапланан халкымың гаршысына иберйәрин, оңа таламагы, таланыны олҗа алмагы, олары көчелериң палчыгы кимин аяк астына алмагы буюрдым.
Реббиң эли бу дагда болар, дерсли чукурда саманың депелениши кимин моваплылар-да өз ерлеринде басгыланар.
Олар гадымы харабалары тәзеден гурарлар, өңки вейран болан ерлери дикелдерлер, несилден-несле вейран болан шәхерлери, харабалыклары абатларлар.
Небузарадон Реббиң өйүни, патышаның көшгүни ве Иерусалимиң әхли җайларыны ода берди, ол улы җайларың әхлисини якды.
Душман онуң иң гымматлы затларына эл урды, миллетлере ыбадатхана гирмеги гадаган этсең-де, Иерусалим оларың гирйәндиклерини гөрди.
Онуң иберен гошунлары мукаддес ери ве галаны эеләп, олары харама чыкарарлар. Олар гүнделик якма гурбанлыгыны ятырып, вейранчылык гетирйән йигренҗи зады дикерлер.
Эй, Худайымыз, шоңа гөрә инди Өз гулуңың дилегини ве налышыны диңле! Өз хатыраң үчин, эй, Таңрым, вейран болан мукаддес өйүңе Өз нуруңы сач.
Хөкүмдар көплер билен бир хепделик берк әхт баглашар. Ярым хепдеден соң болса гурбанлык ве садака бермесини гояр. Эдилен карар онуң башындан инйәнчә, бу вейран эдиҗи хөкүмдар ыбадатхананың ичинде вейранчылык гетирйән йигренҗи зады дикер».
Ине, Реб Өз меканындан чыкып, ер йүзүне инип, байырларда йөрәр.
Шонуң үчин хем сиз себәпли Сион экин мейданы кимин сүрлер. Иерусалим харабачылыга өврүлип, даг депесиндәки ыбадатхананы җеңңеллик басар.
Иса олара өвретмек билен: «„Мениң өйүм әхли миллетлер үчин ыбадат өйи дийлип атландырылар“ дийип язылгы дәлми нәме? Эмма сиз муны гаракчыларың сүренине өврүпсиңиз» дийди.
Олар гылычдан гечирилер, есир алнып, әхли миллетлериң арасына сүргүн эдилер. Кесеки миллетлер өзлериниң мөхлети долянча, Иерусалими ер билен егсан эдерлер.
Ешуваның янына гетирдилер. Ешува әхли ысрайыллары чагырып, өзи билен биле сөвешен гошун ёлбашчыларына: «Өңе чыкың ве аякларыңызы бу ханларың бойнуна гоюң!» дийди. Олар айдылышы ялы этдилер.
Эмма ыбадатхананың дашкы ховлусыны хасаба алма, оны өлчеме, себәби ол башга миллетлере берлендир. Олар мукаддес шәхери кырк ики айлап депеләр.