4 Чүнки олар җебир чекмейәне меңзейәр, оларың сагдын, семиз беденлери бар.
4 Çünki olar jebir çekmeýäne meňzeýär, olaryň sagdyn, semiz bedenleri bar.
«Хачана деңеч мени гынап, сөзлериңиз билен пагыш-пара этҗек?
Худай барламаздан гүйчлүлери гырып, ерлерине башгалары гойяр.
Сен олары демир хасаң билен дөверсиң, күйзегәриң голчасы дей чым-пытрак эдерсиң».
Деңиз Онуңкыдыр, чүнки Ол яратды оны, гуры ере шекил берди Онуң эллери.
Акыллы патыша эрбетлери совруп, оларың үстүнде дөвек дөвйәр.
Гарыплара догрулык билен казылык эдер Ол, ер йүзүндәки пукаралар үчин догры карар чыкарар. Буйрук билен җезаландырар дүнйәни Ол, пислери-де Өз сөзлери билен өлдүрер.
Ине, Мениң голдаян бендәм, гөвнүхош болуп сайланым; Рухумы оңа бердим, ол миллетлере адалат гетирер.
Енҗилен гамшы дөвмез, түтейән пелтәни сөндүрмез, садыклык билен адалат гетирер.
Оларың агыр боюнтырыгыны, геришлериндәки сердессесини, сүтемкешлериниң хасасыны дөвдүң мидянларың башына гетирен гүнүң дек.
Хут шол гүнүң өзүнде әхт бозулды. Җебир чекен гоюнлар – олар маңа середип дурдулар – мунуң Реббиң сөзүдигине гөз етирдилер.
Шейлеликде, гоюн сөвдагәрлериниң хатырасына мен союлмалы сүрә чопан болдум. Элиме ики таяк алдым-да, оларың бирини «Мерхемет», бейлекисини болса «Бүтевүлик» дийип атландырдым. Шейдип, сүрини бакдым.
Көрлер гөрйәр, агсаклар ылгаяр, дери кеселлилер тәмизленйәр, керлер эшидйәр, өлүлер дирелйәр, гарыплара Хош Хабар вагыз эдилйәр.
Эй, гөклер, шатланың! Эй, Худайың халкы, ресуллар ве пыгамберлер, шатланың! Бабылың сизе эденлери үчин Худай оны җезаландырды».
Пыгамберлериң ве Худайың халкының – дүнйәде өлдүриленлериң әхлисиниң ганы сенде тапылды».
Чүнки Онуң хөкүмлери догры, адылдыр: зынасы билен дүнйәни аздыран улы лолыны Ол хөкүм этди, гулларыны өлдүрен лолудан оларың арыны алды».