2 Я Реб! Душманларым ненең көпелди! Маңа гаршы баш гөтерйәнлериң саны кән.
2 Ýa Reb! Duşmanlarym neneň köpeldi! Maňa garşy baş göterýänleriň sany kän.
Дагларың Иерусалими гуршайшы ялы, шиндиден асырларбойы Реб гуршаяр Өз халкының дашыны.
Эмма Сен, я Реб, дашымда бир галкансың, шан-шөхратым, башымы дикелдйән Сенсиң.
Галк Сен, я Реб! Эй, Худайым, халас эт мени! Әхли душманларымың әңине уряң, эрбетлериң дишлерини күл-оврам эдйәң.
Эй, мени хаклы чыкарян Худайым! Маңа җогап бер чагыранымда. Маңа гиңлик бердиң дарыганымда, маңа мерхемет эт-де, дилегиме гулак гой.
Эмма билип гоюң: Реб Өзи үчин садык адамы сайлап гояндыр. Реб мени эшидйәр чагыранымда.
Сен хакыкатыңы, нуруңы ибер, гой, олар ёл гөркезсин маңа; гой, олар мени әкитсин, мукаддес дагыңа ве яшалгаңа.
Оңа әхли шалар, гой, тагзым этсин, оңа әхли миллетлер, гой, хызмат этсин.
Сен Өз халкыңың гутулышы үчин, сечип-сайланыңы халас этмек үчин гелдиң, пис несилбашыны эздиң, оны депесинден дабанына ченли сойдуң. Села
Худай Теймандан, Мукаддес Болан Паран дагындан гелди. Села Онуң шөхраты гөклери гаплады, ер йүзи Оңа болан өвгүлерден долды.
Ялаңач яйыңы галгатдың, сагдагыңы окдан долдурдың. Села Ер йүзүни акар сувлар билен ярдың.