9 Сен олары демир хасаң билен дөверсиң, күйзегәриң голчасы дей чым-пытрак эдерсиң».
9 Sen olary demir hasaň bilen döwersiň, küýzegäriň golçasy deý çym-pytrak edersiň».
Дөвлүши күйзегәриң күйзесиниң дөвлүши киминдир; ол шейле бир пытрар велин, дөвүклериң арасында оҗакдан от алмага, гуюдан сув алмага яраҗак бөлек тапылмаз».
Саңа хызмат этмедик миллет ве патышалык ёк болар; шол миллетлер бүтинлей вейран эдилер.
Мен олары ата-энелери ве чагалары билен бирликде бири-бирини гырлышдырарын. Олары ёк эденимде, гөзүм гайгырмаз, хайпым гелмез, йүрегим авамаз. Муны Реб айдяндыр“.
Олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Күйзегәриң күйзесиниң дөвлүши ялы, оны тәзеден беҗерип болмайшы ялы, Мен хем бу халкы ве шәхери шейдип дөверин. Топетде өлүлери җайламак үчин ер галмаз.
Шол патышаларың дөврүнде Гөгүң Худайы хич вагт даргадылмаҗак, башга халкың элине гечмеҗек бир патышалык гурар. Бу патышалык бейлеки патышалыкларың әхлисини ёк эдип, оларың соңуна чыкар, өзи болса эбедилик галар.
Сениң өзүңиң гөршүң ялы, адам эли дегмезден дагдан гопан даш демри, бүрүнҗи, тойны, күмши ве алтыны чым-пытрак этди. Бейик Худай мундан соң нәмелериң болҗагыны патыша аян этди. Бу дүйш догрудыр ве онуң ёргуды-да хакыкатдыр!»
Якубың неслинден аман галанлары миллетлериң, көп халкларың арасында җеңңел хайванларының арасындакы арслан, гоюн сүрүсине аралашан шир чагасы дек боларлар, арслан дей хүҗүме геченде, басгылап, түйдүм-түйдүм эдер, хич ким олары онуң пенҗесинден халас этмез.
Бу дашың үстүне йыкылан бөлек-бөлек болар. Эгер ол бириниң үстүне гачса, оны мынҗырадар».
Аял бир огул – әхли миллетлери демир хасасы билен доландырҗак бир оглан догурды. Онуң чагасы алнып, Худайың хузурына – Онуң тагтына элтилди.
Миллетлери урмак үчин, Онуң агзындан кесгир бир гылыч чыкып дурды. Ол олары демир хасасы билен доландырар. Ол шерап сыкылян чукурда Хөкмүрован Худайың газаплы гахарының шерабыны сыкяр.