Реб мени ол ере гетирди. Ине, бир адам пейда болды, даш кешби бүрүнч ялы ялпылдаярды, элинде зыгырдан эдилен йүп ве бир өлчег таягы барды; ол дервезеде дурды.
Онсоң мен гиҗе шол гөрнүшимде горкунч, айылганч ве гаты гүйчли дөрдүнҗи бир җандары гөрдүм. Онуң әпет улы демир дишлери барды. Ол парчалап иййәрди, галан-гачанларыны болса аяклары билен мынҗырадярды. Бу өзүнден өңки җандарларың хеммесинден тапавутланярды. Онуң он саны шахы барды.